ΕΑΚ: Εξαγγελίες Κυρανάκη, Λαγός της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΕΑΚ: Εξαγγελίες Κυρανάκη, Λαγός της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΥΡΑΝΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Ο ΛΑΓΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ!

Μετά από μια δεκαετία πλήρους μνημονιακής αποδόμησης και απαξίωσης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και 13 δραστικές μειώσεις των συντάξεων (κύριων και επικουρικών), η νέα Κυβέρνηση δια του λαγού της βουλευτή Κ. Κυρανάκη (και μέχρι πρότινος αν. εκπροσώπου Τύπου της Ν.Δ.) έδωσε καθαρό στίγμα για το τι περιμένει τους εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ προανήγγειλε την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος στη γνωστή νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση Πινοσέτ. Στον Προκρούστη της ιδιωτικοποίησης δηλαδή θα μπουν όχι μόνο οι επικουρικές συντάξεις (γνωστή εξαγγελία της Κυβέρνησης για τον 2ο πυλώνα), αλλά και οι κύριες συντάξεις.

Το σχέδιο είναι απλό και θατσερικό:

α) ελάχιστες ασφαλιστικές εισφορές για εργοδότες – εργαζόμενους που  θα αντιστοιχούν σε μια κρατική σύνταξη – επίδομα φτώχειας (ακόμα κάτω από τα σημερινά 386 Ευρώ),

β) κατάργηση ανταποδοτικής σύνταξης, αλλά και επικουρικών συντάξεων

γ) θεσμοθέτηση ιδιωτικής σύνταξης για όσους τη δυνατότητα.

Ταυτόχρονα, οι αναμενόμενες αποφάσεις του ΣτΕ για μια σειρά κρίσιμα θέματα που αφορούν το Νόμο Κατρούγκαλου (ιδίως ότι αφορά τον επανυπολογισμό των παλαιών συντάξεων, κύριων και επικουρικών αλλά και η ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών Ταμείων σε έναν ασφαλιστικό οργανισμό  – ΕΦΚΑ) δεν αποκλείεται να αποτελέσουν άλλοθι για την πλήρη ανατροπή στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Εάν υλοποιηθούν οι εξαγγελίες αυτές, που στην ουσία τους είναι η καθιέρωση ενός ακραίου κεφαλαιοποιητικού συστήματος, σε λιγότερο από μια δεκαετία ενώ θα υπάρχουν 800.000 και πλέον νέοι ασφαλισμένοι, τα ασφαλιστικά έσοδα θα έχουν καταρρεύσει και θα είναι αμφίβολο αν θα χορηγούνται συντάξεις!

Απέναντι σε όλα αυτά τα προαναγγελλόμενα μέτρα, τα συνδικάτα δεν μπορούν να τηρούν στάση αναμονής και προσδοκίας.

Από σήμερα κιόλας απαιτείται η οργάνωση και η αντίσταση των εργαζομένων για την υπεράσπιση και διαφύλαξη του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.