Τα vouchers υποβαθμίζουν την κατάρτιση

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τα vouchers υποβαθμίζουν την κατάρτιση

Νέο κείμενο παρέμβασης από το ΙΝΕ ΓΣΕΕ με τίτλο: Voucher Εκπαίδευσης: «Εργαλείο» Διακυβέρνησης, Υπευθυνοποίησης και Ανισοτήτων

Αποσπάσματα από το κείμενο (Πηγή: ΙΝΕ ΓΣΕΕ)

Η τυπική και η μη τυπική εκπαίδευση αποτελούν αυτόνομα συστήματα τα οποία ωστόσο επικοινωνούν, συμπληρώνονται και σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται να συνεργούν στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης για τη χάραξη και την υλοποίηση της εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής. Ειδικότερα, η επαγγελματική κατάρτιση –εκτός της σημαντικής εκπαιδευτικής διάστασής της– συνιστά κρίσιμο πυλώνα παρέμβασης, βασική ενεργητική πολιτική απασχόλησης συνδεδεμένη με την αγορά εργασίας και τη διάρθρωση του παραγωγικού συστήματος.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα το σύστημα των vouchers κατάρτισης μονοπωλεί τον δημόσιο διάλογο. Η σχετική συζήτηση –η οποία διεξάγεται με όρους αντιπαράθεσης– προσεγγίζει αποσπασματικά το συγκεκριμένο όργανο άσκησης πολιτικής και αποπροσανατολίζει την εστίαση από τα ουσιώδη ζητήματα και τους προβληματισμούς που αναδύονται. Το «εργαλείο» των vouchers κυριαρχεί στον σχεδιασμό πολιτικών επαγγελματικής κατάρτισης και στην υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων από το 2012. Παράλληλα, εφαρμόζεται στο πεδίο της προσχολικής αγωγής, ενώ συχνά κατατίθενται θέσεις και προτάσεις για την επέκτασή του και στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα. Με άξονα την επιστημονική τεκμηρίωση, η συνεισφορά μας αναδεικνύει προβληματισμούς και προβάλλει κριτικά αναχώματα γύρω από την κυρίαρχη ρητορική περί ευελιξίας, ανταγωνισμού, αποδοτικότητας και ελευθερίας επιλογής. Ωθούμενοι από επιστημονικά, αξιακά, ιδεολογικά και θεσμικά αντίβαρα, καταθέτουμε το πλαίσιο μέσω του οποίου μπορούν να αξιολογηθούν οι πολιτικές και οι πρακτικές σχετικά με τα vouchers κατάρτισης, επισημαίνουμε την αναγκαιότητα μετατόπισης της έμφασης στην ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων και υπογραμμίζουμε τη σημασία της στοχευμένης ενίσχυσης των δημόσιων πολιτικών προώθησης της αποτελεσματικότητας της επαγγελματικής κατάρτισης. Το παρόν κείμενο παρέμβασης εκθέτει στις αρχικές του ενότητες επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα σχετικά με τα vouchers, χωρίς να διακρίνει τα πεδία της τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης. Στη συνέχεια, επικεντρωνόμαστε στην ελληνική περίπτωση των επιταγών κατάρτισης και αναδεικνύουμε τα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, τις προκλήσεις που απορρέουν από τη διεύρυνση των ανισοτήτων και τις επιπτώσεις στην ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων. Τέλος, προσεγγίζουμε το σύστημα των vouchers κατάρτισης ως εργαλείο διακυβέρνησης του πεδίου και αυτορρύθμισης των υποκειμένων.

Το παρόν κείμενο παρέμβασης πραγματεύεται το σύστημα των vouchers κατάρτισης ως όργανο άσκησης πολιτικής, εργαλείο διακυβέρνησης του πεδίου και αυτορρύθμισης των υποκειμένων. Παράλληλα, προβάλλει κριτικά αναχώματα στην κυρίαρχη ρητορική περί ευελιξίας, ανταγωνισμού, αποδοτικότητας, αποτελεσματικότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ελεύθερης επιλογής, που διαπνέει το σύστημα των επιταγών εκπαίδευσης και κατάρτισης. Με επιχειρήματα από τα πεδία της τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης, αναδεικνύουμε τα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, τις προκλήσεις που απορρέουν από τη διεύρυνση των ανισοτήτων και τις αναπλαισιώσεις των πολιτικών διακυβέρνησης και ρύθμισης σε εθνικό επίπεδο. Επιπροσθέτως, επισημαίνουμε την αναγκαιότητα μετατόπισης της έμφασης στην ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων και υπογραμμίζουμε τη σημασία της στοχευμένης ενίσχυσης των δημόσιων πολιτικών προώθησης της ποιότητας της επαγγελματικής κατάρτισης. Τα vouchers, από ενισχυτικό εργαλείο εκπαίδευσης και κατάρτισης, λειτουργούν αντισταθμιστικά και εκπίπτουν τελικά σε εργαλείο επιδοματικής και προνοιακής πολιτικής. Η κατάρτιση συνολικά υποβαθμίζεται από ανάγκη σύνδεσης με την απασχόληση και κοινωνικό αγαθό σε μια πρακτική κενή ποιοτικού περιεχομένου, από ενεργητική πολιτική απασχόλησης σε παθητική πολιτική αυτορρύθμισης των εκπαιδευομένων, πανάκεια για τις δυσχέρειες του παρόντος και του μέλλοντος. Χαρακτηριστική η περίπτωση των vouchers κατάρτισης για μια νέα κατηγορία ωφελουμένων, τους επιστήμονες-ελεύθερους επαγγελματίες που πλήττονται από τα μέτρα περιορισμού της πανδημίας του COVID-19, γεγονός που αποτυπώνει την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα αυτού του πολυεργαλείου διακυβέρνησης του πεδίου της κατάρτισης και όχι μόνο…

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο

Read more at Taxheaven