Συνέντευξη με τον Γιώργο Γώγο, πρόεδρος της Ένωσης Μονίμων και Δοκίμων Λιμενεργατών ΟΛΠ

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Συνέντευξη με τον Γιώργο Γώγο, πρόεδρος της Ένωσης Μονίμων και Δοκίμων Λιμενεργατών ΟΛΠ

Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ αναμένεται να παρουσιάσει
επιτυχίες και μεγάλα βήματα. Τι μπορεί να απαντηθεί
από τις δυνάμεις της εργασίας;
Η κυβέρνησή του έξι χρόνια τώρα έχει πράγματι να επιδείξει μεγάλες επιτυχίες, όμως για ολίγους και πλούσιους. Σε κοινωνικό επίπεδο, είναι ασφυκτική η πίεση που βιώνουν τα πλέον ευάλωτα και αδύναμα στρώματα από την ακρίβεια σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, από την αύξηση του κόστους στέγασης, με συνέπεια να σπρώχνονται στο περιθώριο, στη φτώχεια, μεγαλύτερος αριθμός νοικοκυριών (ακόμα κι αν εργάζονται δύο μέλη). Τα δικαιώματα δοκιμάζονται και αμφισβητούνται ακόμη κι από θεσμούς, δημιουργώντας επιπλέον ανασφάλεια στους πολίτες που βλέπουν να υποχωρεί το κράτος δικαίου, να νιώθουν ανυπεράσπιστοι. Παράδειγμα, το ξεθεμελίωμα του εργατικού δικαίου, ισχυροποιώντας την εργοδοτική πλευρά σε βαθμό που η λαιμαργία της να γίνεται ακόρεστη. Κάθε χρόνο δικαιώματα χάνονται και συνδικαλιστικές ελευθερίες ποινικοποιούνται. Πχ, δεν έφτανε η κατάργηση του 8ωρου, προχωρά σε εφαρμογή 13ωρης εργασίας που σε συνδυασμό με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, μετατρέπεται σε απλήρωτη υπερωρία, με άμεσες συνέπειες στην οικογενειακή ζωή, την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Αν δε, συνυπολογίσουμε και την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους (υποβάθμιση και απαξίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας), τότε γεννάται ζήτημα επιβίωσης για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Θα ανακοινωθούν μέτρα φορολογικά. Έως τώρα ανάλογα μέτρα
επιτείνουν την αναδιανομή πλούτου υπέρ
του κεφαλαίου. Τα συνδικάτα τι
φορολογική πολιτική προτείνουν;

Οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις (ενέργειας, τράπεζες, αλυσίδες τροφίμων, εισηγμένες στο χρηματιστήριο κτλ) ανακοινώνουν προκλητική κερδοφορία κάθε χρόνο, ενώ οι μικρομεσαίες βιώνουν πίεση. Ισχυρότερη πίεση, όμως, βιώνει η μισθωτή εργασία, όχι μόνο λόγω δυσμενέστερης φορολογικής μεταχείρισης, αλλά της ακρίβειας και της μείωσης του κοινωνικού κράτους, μεταξύ άλλων. Η φορολογία, άδικη και ταξική, συνεχώς μεγαλώνει την ψαλίδα μεταξύ των εισοδημάτων, αφού η πολιτική επιδιώκει τα αυξημένα φορολογικά έσοδα που προκύπτουν. Η γενναία μείωση της έμμεσης φορολογίας (μείωση ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ειδικού φόρου στην ενέργεια), η ελάφρυνση των φορολογικών συντελεστών στα χαμηλά εισοδήματα (αύξηση του αφορολογήτου), η φορολόγηση του μεγάλου πλούτου (αύξηση φορολόγησης κερδών από μερίσματα, υπερκερδών των εισηγμένων και offshore εταιρειών) είναι επιβεβλημένα μέτρα και συνεπώς χρειάζεται άμεσα αλλαγή πολιτικής.

Πηγή: epohi.gr