Με συλλαλητήριο στον Μαραθώνα απάντησαν χθες, Σάββατο 1 Φεβρουαρίου, Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι, στην πρόσφατη ένοπλη δολοφονική επίθεση εργοδότη κατά μεταναστών εργατών γης.
Στο συλλαλητήριο μίλησε ο Γιάννης Σχοινάς, πρόεδρος του Κλαδικού Συνδικάτου Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Ν. Αττικής, τονίζοντας πως «καταδικάζουμε τη δολοφονική επίθεση και χαιρετίζουμε τη σημερινή συγκέντρωση. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει νέα Μανωλάδα σε κανένα χωράφι. Πρέπει όλοι οι συνάδελφοι να γραφτούμε στο Συνδικάτο μας και να αγωνιστούμε. Να δοθούν άδειες παραμονής για όλους τους εργάτες».
Από την πλευρά του, ο Μάης Μέντης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, καταδίκασε την «απαράδεκτη, τη βρώμικη ενέργεια, του σύγχρονου τσιφλικά, να πυροβολήσει τον συνάδελφο εργάτη γης από την Ινδία, εδώ στο Μαραθώνα. Είναι μια ενέργεια που η εργοδοσία δεν θα διστάσει να ξαναπράξει όπου βρει τους εργάτες ανοργάνωτους, που δεν θα διστάσει να ξαναπράξει προκειμένου να διασφαλίσει τα κέρδη της, να εκφοβίσει τους εργάτες και έτσι να ενισχύσει το βαθμό εκμετάλλευσής τους».Παράλληλα, κατήγγειλε «την απαράδεκτη στάση των αρμοδίων αρχών, αστυνομίας, κρατικού μηχανισμού, κλπ., που αντί να πράξουν τα αυτονόητα εναντίον του θύτη, τελικά τα έβαλαν με το θύμα, απειλώντας τον ότι θα πάει φυλακή γιατί ο μηχανισμός των δουλεμπόρων δεν του είχε αποδώσει τα χαρτιά του».
Η συγκέντρωση, στην οποίαν καλούσαν το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, το Κλαδικό Συνδικάτο Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Ν. Αττικής και η ΚΕΕΡΦΑ, ξεκίνησε από τα ΚΕΠ του Μαραθώνα ενώ ακολούθησε διαδήλωση στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
«Είμαστε εργάτες, δεν είμαστε σκλάβοι» και «Έλληνες και ξένοι, εργάτες ενωμένοι» ήταν τα κεντρικά συνθήματα των διαδηλωτών.
Υπενθυμίζεται ότι στο περιστατικό που σημειώθηκε τη Δευτέρα, εργοδότης άνοιξε πυρ κατά εργαζόμενού του όταν εκείνος του ζήτησε τα δεδουλευμένα του. Σε σχετική ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ έκανε λόγο για περιστατικό τύπου «Μανωλάδας», σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα περιστατικό που έρχεται να επιβεβαιώσει «μία τραγική εικόνα της πραγματικότητας των εργαζομένων, Ελλήνων και αλλοδαπών, που διαχρονικά επιχειρείται να παραμένει αθέατη για να μην αποκαλύψει τη ‘’ζούγκλα’’ στην αγορά εργασίας και την ανενόχλητη εμπέδωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.»