- Με ανακοίνωση της η παράταξη ΠΑΚ-ΕΛΤΑ καταγγέλλει τους λάθος χειρισμούς της ΠΟΣΤ που οδήγησαν σε νέες μειώσεις μισθών 8% για το προσωπικό των ΕΛΤΑ, ενώ με τροπολογία της Διοίκησης-Κυβέρνησης καταργήθηκε ουσιαστικά ο ΓΚΠ και οι Συλλογικές Συμβάσεις, φέρνοντας συνθήκες εργασιακής γαλέρας για τους εργαζόμενους.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Οι επικίνδυνοι ελιγμοί από τους αφελείς καπετάνιους της ΠΟΣΤ έριξαν τελικά το καράβι στα βράχια.
Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης που δημοσιεύσαμε την περασμένη Δευτέρα και δυστυχώς ήρθαν τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν τους φόβους μας…
Όσοι ψήφισαν την ΚΟΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ πιάστηκαν σαν τα ποντίκια στη φάκα που είδαν μόνο το τυρί και δυστυχώς, με την αφέλεια και την επιπολαιότητά τους, οδήγησαν σε ναυάγιο τους εργαζόμενους και το Ταχυδρομείο που ξέραμε μέχρι σήμερα.
Μόλις πριν λίγες μέρες μας έλεγαν πως αν δεχτούμε την μείωση στους μισθούς μας, θα υπάρξει επιείκεια από πλευράς της κυβέρνησης, θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τον ΓΚΠ με καλύτερους όρους και έτσι θα γλιτώσουμε τα χειρότερα.
Εξαπατήθηκαν(;), ξεγελάστηκαν(;), συμβαίνει κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε;
Σημασία έχει πως έπεσαν στην καλοστημένη παγίδα Διοίκησης-Κυβέρνησης και υπέγραψαν τη νέα Κοινή Συμφωνία για την μείωση στους μισθούς μας, πιστεύοντας ως αφελείς, τις κυβερνητικές και Διοικητικές υποσχέσεις, που διαψεύστηκαν μέσα σε λίγες ώρες.
Υποτίθεται πως υπέγραψαν την μείωση των μισθών για να αποφύγουν τα χειρότερα και τα χειρότερα είναι ήδη εδώ. Είναι πλέον νόμος του κράτους (ΦΕΚ 242Α, Νόμος 4758 04/12/2020) η ισοπέδωση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων μας και προδιαγεγραμμένη η εκποίηση του ΕΛΤΑ αργότερα, στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Είναι τουλάχιστον άδικη η στάση και η συμπεριφορά της Διοίκησης που ενώ υποτίθεται πως διαπραγματευόταν με την ΠΟΣΤ τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού, πιθανόν να γνώριζε πως η κυβέρνηση είχε έτοιμη τροπολογία νόμου, την οποία τελικά ψήφισε στη Βουλή, που ουσιαστικά καταργεί τον ΓΚΠ, φέρνοντας συνθήκες εργασιακής γαλέρας στα ΕΛΤΑ.
Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις που κυκλοφόρησαν μέσα στην εβδομάδα, συνειδητοποιούμε ότι κάποιοι ¨μάλλον ¨ δεν πρέπει να εργάζονται στο ταχυδρομείο αφού δεν έχουν καμία επίγνωση της πραγματικότητας. Το να κατηγορείς για ανευθυνότητα, λαϊκισμό και ψεύδος άλλες παρατάξεις ή να προσπαθείς να θολώσεις τα νερά, όπως αναφέρουν άλλοι, έχουν σαν μοναδικό στόχο να καλύψουν τις λάθος αποφάσεις και επιλογές του παρελθόντος, που οδήγησαν το Ταχυδρομείο σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Κάτι τέτοιο είναι πέρα ως πέρα ανήθικο και προσβλητικό για τους συναδέλφους, γιατί κάποιοι θεωρούν ότι οι εργαζόμενοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
Ας τους θυμίσουμε όμως γιατί φτάσαμε ως εδώ:
Από το καλοκαίρι του 2017 που υπογράφτηκε η Κοινή Συμφωνία με την τότε Διοίκηση, προβλεπόταν πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις μεταξύ Διοίκησης και ΠΟΣΤ για την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Δυστυχώς η Ομοσπονδία μας άφησε να περάσουν ανεκμετάλλευτα τρία ολόκληρα χρόνια χωρίς να διαπραγματευτεί παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της τότε Διοίκησης και έτσι δεν προχώρησε σε συμφωνία και υπογραφή νέας ΕΣΣΕ, αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μας οι διαβεβαιώσεις του πρώην Προέδρου της ΠΟΣΤ , στις συνεχείς οχλήσεις μας, για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και όχι Κοινής Συμφωνίας, ότι τέτοιο θέμα δεν τίθεται και ότι μ΄αυτό τον τρόπο είμαστε κατοχυρωμένοι.
Άφησαν να χαθεί πολύτιμος χρόνος και δεν έκλεισαν μέσω της Συλλογικής Σύμβασης όσες εκκρεμότητες υπήρχαν, έχοντας μάλιστα απέναντι τους εκείνη την χρονική περίοδο μια φιλεργατική κυβέρνηση και αντίστοιχη Διοίκηση. Είχαν μια χρυσή ευκαιρία και την πέταξαν στα σκουπίδια για καθαρά μικροκομματικούς λόγους.
Έτσι φτάσαμε στο και πέντε, με την Κοινή Συμφωνία του 2017 να έχει λήξει από τον Αύγουστο και οι συνδικαλιστές με την πλάτη στον τοίχο αποδέχτηκαν ουσιαστικά τον εκβιασμό από την Διοίκηση πως, αν δεν δεχτούν τις μειώσεις του 8% η κυβέρνηση θα νομοθετήσει και θα περάσει ότι θέλει χωρίς να ρωτήσει κανέναν.
Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Και τις μειώσεις δέχτηκαν και η Κυβέρνηση στη συνέχεια με κατεπείγουσα τροπολογία νομοθέτησε τον εργασιακό Μεσαίωνα στο Ταχυδρομείο. Αυτό κάποιοι το ονομάζουν υπευθυνότητα!!!
Κυβέρνηση και Διοίκηση εφαρμόζοντας την γνωστή τακτική του «σοκ και δέος», χρησιμοποιώντας ως «μπαμπούλα» την δεινή οικονομική κατάσταση του ΕΛΤΑ, φρόντισαν μέσω διαφόρων κέντρων πληροφόρησης και παραπληροφόρησης, να σπείρουν τον τρόμο και την ανασφάλεια στους εργαζόμενους προκειμένου να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τις νέες περικοπές και τα «υποτιθέμενα» μέτρα σωτηρίας.
Η πλειοψηφία του συνδικάτου μας (αυτοί που μας σώζουν διαχρονικά τα τελευταία χρόνια!) σε συνεργασία με την ΔΑΚΕ ΕΛ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ αποφάσισαν και υπερψήφισαν, να θυσιάσουμε το 8% του μισθού μας για να ανοίξει η κυβέρνηση τα ασκιά με τα εκατομμύρια, να φουσκώσουν τα πανιά μας στο ταξίδι για καλύτερες ημέρες. Ξεχνώντας την γνωστή ρήση των Αρχαίων: «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».
Λες και δεν ήξεραν με ποια κυβέρνηση έχουν να κάνουν!
Ξέχασαν τι έγινε στα ΕΛΤΑ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη (πατέρα) το ‘90-‘93;
Ξέχασαν τον αντεργατικό πόλεμο της κυβέρνησης Καραμανλή;
Ξέχασαν ποια κυβέρνηση προσπάθησε ανεπιτυχώς να πουλήσει τις Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ;
Ξέχασαν την απένταξη του ΕΛΤΑ από τα ΕΣΠΑ από την κυβέρνηση Σαμαρά;
Ξέχασαν ποιος οδήγησε τα ΕΛΤΑ στα σημερινά οικονομικά αδιέξοδα μετά το 2009;
Ξέχασαν την τύχη της Ολυμπιακής και της ΕΡΤ και τόσα άλλα;
Συναδέλφισσες -οι
Οι αλλαγές που επιφέρει ο νόμος 4758/04-12-2020 (ΦΕΚ 242) ΕΛΤΑ συνοψίζονται στα εξής:
1. Ουσιαστικά καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού.
2. Δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων. Όσοι μείνουν από τους παλιούς θα έχουν πετσοκομμένα δικαιώματα, ενώ οι νεοπροσλαμβανόμενοι δεν θα έχουν καθόλου, αφού δεν θα καλύπτονται ούτε από τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού, ούτε από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και θα απολύονται όπως στον ιδιωτικό τομέα.
3. Καταργεί ουσιαστικά το ΑΣΕΠ για τις επόμενες προσλήψεις προσωπικού, προκειμένου να επανέλθουν τα ρουσφέτια.
4. Δίνει υπερεξουσίες στη Διοίκηση να περικόψει θέσεις εργασίας και να δημιουργήσει ένα οργανόγραμμα με 2.000 λιγότερους εργαζόμενους και να κλείσει περισσότερα από τα μισά υπάρχοντα καταστήματα. Να εκδιώξει ουσιαστικά όλους τους παλιούς συναδέλφους , εφαρμόζοντας το γνωστό «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», δημιουργώντας λίστες με πλεονάζον προσωπικό που θα τους αναγκάσει να μετακινηθούν είτε εντός ΕΛΤΑ και ELTA COURIER, είτε σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες με υποχρεωτικές μετατάξεις.
5. Προβλέπει και δεν νομοθετεί , εθελουσία έξοδο για 2.000 εργαζόμενους, χωρίς καθορισμό όρων και προϋποθέσεων. Για 2.000 εργαζόμενους μίλαγε το επιχειρησιακό σχέδιο της Price Water House πριν από δύο και πλέον χρόνια. Από τότε έχουν φύγει σε σύνταξη πάνω από 800 εργαζόμενοι, αλλά το 2.000 παραμένει αμετάβλητο! Τόση προχειρότητα; Ή θέλουν να «διώξουν με όποιο τρόπο» και τους πενηντάρηδες;
6. Αλλάζει την πολιτική προμηθειών του Οργανισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ο νοών νοείτω.
7. Προβλέπει ρυθμίσεις για την αποζημίωση του φορέα παροχής της καθολικής υπηρεσίας.
8. Εκείνο που δεν γράφει ο νόμος, αλλά είναι το σημαντικότερο ζήτημα, είναι η μελλοντική ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού, όταν αυτός γίνει «ελκυστικός» μετά την μείωση του εργατικού κόστους. Γι’ αυτό το παίζουν γαλαντόμοι και θα δώσουν χρήματα, προκειμένου να τον δώσουν καθαρό από χρέη στον εκλεκτό επενδυτή που θα επιλέξουν.
Συναδέλφισσες -οι
Δυστυχώς εδώ αποδεικνύεται πως δεν είναι μόνο θέμα αφελών ή επιπόλαιων χειρισμών από πλευράς ¨ηγεσίας της ΠΟΣΤ, αλλά πως πάνω απ’ όλα είναι θέμα συνδικαλιστικής ανικανότητας. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν, ότι οι υπεύθυνοι για την τήρηση της οποιασδήποτε συμφωνίας, είναι η ίδια η ΠΟΣΤ και όχι οι παρατάξεις. Αυτοί οφείλουν να καταγγείλουν τη μη τήρησή της και όχι να κατηγορούν όλους τους υπόλοιπους.
Ας αναζητήσουν τις ευθύνες σε αυτούς που τις έχουν, γιατί αυτοί έχουν ονοματεπώνυμο. Με τη στάση τους απέναντι στους εργαζόμενους, έχουν αποδείξει εδώ και καιρό πως δεν ενδιαφέρονται γι΄αυτούς, αλλά ούτε και για το ίδιο το συνδικάτο και για το τι πρόκειται να αφήσουν πίσω τους.
Με το νόμο που ψηφίστηκε, σύμφωνα με όσα αναφέρονται παραπάνω στην παράγραφο 2, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση διάλυσης, μετά από λίγα χρόνια, του συνδικάτου, με την μορφή τουλάχιστον που το ξέρουμε μέχρι σήμερα, αφού το υπάρχον προσωπικό θα μειωθεί δραστικά ενώ το νεοπροσλαμβανόμενο, έχοντας διαφορετικές εργασιακές σχέσεις, δεν θα εκπροσωπείται από την ΠΟΣΤ.
Πιθανόν βέβαια τα συνδικαλιστικά στελέχη της ηγεσίας του συνδικάτου μας, να μην ενδιαφέρονται αφού ουσιαστικά έχουν κλείσει τον εργασιακό τους κύκλο.
Πόσο περήφανοι μπορεί να αισθάνονται όμως με το τελευταίο τους κατόρθωμα;
Όσο κι αν ψάχνουμε, δυστυχώς ελαφρυντικά δεν υπάρχουν. Δυστυχώς αποδεικνύεται πως Διοίκηση και κυβέρνηση «βρήκαν και τα κάνουν», όπως λέει και η λαϊκή ρήση.
Όσο για το κομμάτι της ΔΑΚΕ (ΕΛ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ) που υπερψήφισε τις μειώσεις, φρόντισε με την ψήφο της αυτή να δείξει πόσο υπάκουο είναι στα κομματικά κελεύσματα, αφήνοντας στο περιθώριο τα συμφέροντα των εργαζομένων, προκειμένου να συνεχίσει να έχει πρόσβαση στο ρουσφέτι.
Τελευταία, είδε το φως τη δημοσιότητας και άλλη συνδικαλιστική ανακοίνωση που εκθειάζει την «καλή» κυβέρνηση που με το νόμο που ψήφισε έρχεται να σώσει τα ΕΛΤΑ! Η ηγεσία της, παιδιά του κομματικού σωλήνα κι αυτοί, βλέπουν μόνο το τυρί, αλλά όχι τη φάκα και τρέχουν να πάρουν θέση στην εκκίνηση. Δεν μπορεί να πανηγυρίζεις επειδή ο μέτοχός σου θα κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 100 εκατομμυρίων και την ίδια στιγμή να δίνει σε ιδιωτική εταιρία 120 εκατομμύρια, χωρίς να έχει καμία υποχρέωση!!! Όλοι εστιάζουν στα χρήματα που θα έρθουν στον Οργανισμό, γεγονός που είναι θετικό, αλλά δε λένε όλη την αλήθεια, δηλαδή ότι τα χρήματα αυτά δεν φτάνουν για να καλύψουν τις υποχρεώσεις που έχει αυτή την στιγμή ο Οργανισμός.
Ένα είναι σίγουρο ότι για ακόμα μια φορά θα κληθούν οι εργαζόμενοι να πληρώσουν το μάρμαρο.
Δυστυχώς είμαστε άξιοι της μοίρας μας, όπως έγραψε ο Βάρναλης:
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει, μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Συναδέλφισσες -οι
Την ώρα που ήρθε ο νόμος να βάλει ταφόπλακα στο Δημόσιο Ταχυδρομείο και τα εργασιακά δικαιώματά μας, ειλικρινά αναμένουμε να δούμε πού θα καταλήξει η συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση για την Συλλογική Σύμβαση.
Και για ποια διαπραγμάτευση μιλάμε, όταν όλα έχουν τελειώσει, καθώς ένα μεγάλο εύρος θεμάτων που συζητάμε, έρχεται και το καλύπτει ο νόμος 4758/04-12-2020 .
Βέβαια καλό είναι να μάθουν κάποιοι τί σημαίνει διαπραγμάτευση, ειδικά όταν διαχειρίζονται την τύχη 5.000 οικογενειών και της αρχαιότερης Ελληνικής Εταιρείας.
Στη διαπραγμάτευση διεκδικείς κιόλας, δεν δίνεις μόνο!!! Κι αν δεν μπορείς να κερδίσεις, κοιτάς τουλάχιστον να μη χάσεις. Δεν τα δίνεις όλα και κυρίως με τις ενέργειές σου δεν υποθηκεύεις το μέλλον τόσων Εργαζομένων και του Οργανισμού.
Στη διαπραγμάτευση δεν δέχεσαι προφορικές δεσμεύσεις, μόνο οι υπογραφές μένουν. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Και δυστυχώς οι εκπρόσωποί μας έβαλαν φαρδιά πλατιά τις υπογραφές τους και για αντάλλαγμα πήραν προφορικές δεσμεύσεις που κράτησαν όμως μόνο λίγες ώρες.
Τέλος σε μια διαπραγμάτευση εκπροσωπείς το σύνολο των εργαζομένων και ακόμη και τη «χασούρα» την μοιράζεις δίκαια. Δεν ρίχνεις μόνιμα τους νέους εργαζόμενους! Ειλικρινά ακούγονται αστεία τα όσα αναφέρονται περί αγώνων για ισότητα, αξιοκρατία, διαφάνεια, λογοδοσία και δικαιοσύνη στα ΕΛΤΑ.
Ποιος είναι ο υπεύθυνος που σήμερα υπάρχει τέτοια ανισότητα στο μισθολόγιο των συναδέλφων, που έχει γίνει κουρελόχαρτο το θεσμικό πλαίσιο από τις πρώτες εβδομάδες που ανέλαβε η νέα Διοίκηση εφαρμόζοντας την κυβερνητική πολιτική, που δεν υπάρχει διαφάνεια και δικαιοσύνη στο σύνολο του Οργανισμού;
Πραγματικά απορούν γιατί οι συνάδελφοι δεν μπορούν να κατανοήσουν, ότι τους έσωσαν με την υπογραφή της νέας Κοινής Συμφωνίας; Αν πραγματικά θέλουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα να πάνε στους εργασιακούς χώρους, να δούνε πόσο έχουν επιβαρυνθεί οι συνθήκες εργασίας των συναδέλφων σε όλους τους κλάδους τον τελευταίο χρόνο, να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί ανάμεσα στο προσωπικό και να κατανοήσουν ότι η Κοινή Συμφωνία εστιάζει μόνο στην περικοπή και δε δίνει καμία άλλη προοπτική.
Όσο και αν προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι ο Οργανισμός μπαίνει σε άλλη τροχιά, οι συνάδελφοι δεν πείθονται…
Θετική εξέλιξη θα ήταν η συνένωση της μητρικής με τη θυγατρική, θετικό θα ήταν να διατηρήσουμε το θεσμικό μας πλαίσιο και τις υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις όπως είχαμε πράξει στην προηγούμενη Κοινή Συμφωνία, θετικό θα ήταν να έβλεπαν οι συνάδελφοι να αλλάζει η καθημερινότητά τους στους χώρους εργασίας προς το καλύτερο και άλλα πολλά τα οποία θα μπορούσαμε να γράφουμε γεμίζοντας αρκετές σελίδες.
Συναδέλφισσες -οι
Είναι απορίας άξιο γιατί κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις του χώρου μας, ενώ διαπιστώνουν πάνω από ένα χρόνο πως η εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική στα ΕΛΤΑ, αλλά και οι διοικητικές πρακτικές είναι καταστροφικές, δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Και την στάση των φιλοκυβερνητικών παρατάξεων την καταλαβαίνουμε, θέλουν να μεταλαμβάνουν της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά η στάση της πλειοψηφίας είναι ανεξήγητη. Δείχνει να είναι ταυτισμένη με την νεοφιλελεύθερη άποψη που θεωρεί πως η ανάπτυξη και η κερδοφορία του ΕΛΤΑ θα επανέλθουν μέσα από την μείωση του εργατικού κόστους.
Μα έχουν γίνει μέχρι σήμερα τουλάχιστον πέντε τέτοιες προσπάθειες, χωρίς καμιά να αποδώσει, γιατί επιμένουν στην λάθος συνταγή;
Αν συνάδελφοι το φθηνό εργατικό δυναμικό έφερνε από μόνο του την ανάπτυξη, τότε οι πιο ανεπτυγμένες χώρες θα ήταν αυτές του τρίτου κόσμου.
Τελικά δεν είναι στραβός ο γιαλός! Δυστυχώς κάποιοι αρμενίζουν στραβά!
Το θέμα είναι πως για πολλοστή φορά την πληρώνουμε οι εργαζόμενοι
Την ώρα που τα ΕΛΤΑ βρίσκονται κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα και οι εργαζόμενοι στο Ταχυδρομείο μετράμε ήδη, χωρίς την νέα μείωση, περικοπή στις αποδοχές μας που ξεπερνούν το 40% (και χωρίς να υπολογίσουμε το πάγωμα του χρονοεπιδόματος), την ώρα που ήρθε ο καινούργιος νόμος και ισοπέδωσε τα εργασιακά, αυτή την ώρα το συνδικάτο χρειαζόταν, περισσότερο από ποτέ, ικανά και έμπειρα συνδικαλιστικά στελέχη να χειριστούν την κατάσταση.
Ελπίζουμε να μην τολμήσουν, τώρα που τελείωσαν όλα, να ρίξουν μια μονοήμερη απεργιακή τουφεκιά, γιατί θα πρόκειται για μεγάλη κοροϊδία.
Εμείς είμαστε ετοιμοπόλεμοι για τον υπέρ πάντων αγώνα, μέσω μιας πολυήμερης απεργιακής κινητοποίησης, που θα αναγκάσει κυβέρνηση και Διοίκηση να αναδιπλωθεί και να σεβαστεί τα εργασιακά μας δικαιώματα. Με τις μονοήμερες απεργίες απέναντι σε τόσο σοβαρά θέματα απλά προσβάλουμε τη νοημοσύνη των εργαζομένων.
«Οι καιροί ού μενετοί», οι καιροί δεν περιμένουν, πρέπει να δράσουμε.