Η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος είναι μια ευκαιρία για την συνειδητοποίηση του επείγοντος χαρακτήρα των περιβαλλοντικών προβλημάτων που βιώνουμε και τα οποία συνδέονται με την ανορθολογική διαχείρισή του. Ταυτόχρονα αποτελεί μια πρόκληση στην οποία ως κοινωνία οφείλουμε να απαντήσουμε.
Αν και το ενδιαφέρον για το περιβάλλον δεν είναι θέμα μιας ημέρας το χρόνο, σκοπός του εορτασμού είναι η υπενθύμιση και ευαισθητοποίηση για την ανάληψη δράσης από όλους τους εμπλεκομένους, ο καθένας από το μετερίζι του.
Κρίσιμο ζήτημα που βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος διεθνώς, αποτελεί η ταχεία και ανεξέλεγκτη αλλαγή του κλίματος ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης. Πρόκειται για ένα παγκόσμιας εμβέλειας ζήτημα που επηρεάζει τους πάντες. Δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας όπως πλασάρεται από οικονομικά συμφέροντα και κέντρα εξουσίας παγκόσμιας εμβέλειας. Στο κυνήγι του κέρδους, η παράμετρος περιβάλλον (όπως άλλωστε και η αξιοπρεπής διαβίωση των εργαζομένων και των αδύναμων κοινωνικών ομάδων) αποτιμάται ως «κόστος». Με τη λογική αυτή διαταράσσονται, αποσταθεροποιούνται και υπονομεύονται οι φυσιολογικοί κύκλοι στον πλανήτη, με δραματικές επιπτώσεις στο κλίμα, στους φυσικούς πόρους, στους ζωντανούς οργανισμούς, στην ίδια την επιβίωση του ανθρώπου.
Η αλλαγή του κλίματος αποτυπώνεται καταιγιστικά μέσα από ακραία καιρικά φαινόμενα όπως καταρρακτώδεις βροχές, μακράς διάρκειας ξηρασίες και καύσωνες, αλλοπρόσαλλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Τα φαινόμενα αυτά εμφανίζονται με διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα και ένταση και οδηγούν σε φυσικές καταστροφές, σε καταστροφές υποδομών, σε καταστροφές της γεωργικής παραγωγής και σε απώλειες ανθρωπίνων ζωών.
Για την χώρα μας, η έλλειψη εκτίμησης της τρωτότητας σε αυτά τα φαινόμενα με παράλληλη άμεση λήψη μέτρων πρόληψης και προστασίας, έχει οδηγήσει επανειλημμένα περιοχές της χώρας μας σε ανεξέλεγκτες και τραγικές καταστάσεις.
Η Αττική είναι μία από αυτές. Η αντιμετώπιση των συνεπειών της αλλαγής του κλίματος μέσω της προσαρμογής σε αυτήν επιβάλλει την άμεση οργάνωση των αρμοδίων φορέων (Πυροσβεστική, Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, Δασαρχεία, Αυτοδιοίκηση κ.ά.), την εκπόνηση σχεδίων έκτακτης ανάγκης στα οποία να αποτυπώνονται οι ρόλοι όλων των εμπλεκομένων και την δοκιμαστική εφαρμογή τους.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα η κλιματική αλλαγή χρησιμοποιείται ως άλλοθι στην αβελτηρία και την αναποτελεσματικότητα της πολιτείας σε όλα τα επίπεδα.
Για τα συνδικάτα, οι κοινωνικές επιπτώσεις που απορρέουν από την κλιματική κρίση και τις οποίες βιώνουν εντονότερα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και τα πλέον αδύναμα στρώματα του πληθυσμού, συνδέονται με την ενεργειακή φτώχεια, την κακή ποιότητα ζωής (ατμοσφαιρική ρύπανση, έλλειψη πρασίνου, θόρυβος κλπ) που με την σειρά τους πλήττουν την δημόσια υγεία.
Σε πρόσφατη έρευνα του ΕΚΑ όλα αυτά τα προβλήματα του αστικού περιβάλλοντος και πως αυτά επιδρούν αρνητικά στη ζωή των εργαζομένων ποσοτικοποιούνται και προτεραιοποιούντια από τους ίδιους.
Το ΕΚΑ και οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους διεκδικούμε την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης που να συνδέει αρμονικά την κοινωνία με την οικονομία και το περιβάλλον. Αυτή η ανάπτυξη μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να αποτελέσει μοχλό κοινωνικής ευημερίας.