Ο Γεωργιάδης και ο… «ωχαδερφισμός» των εργαζομένων στις τράπεζες

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο Γεωργιάδης και ο… «ωχαδερφισμός» των εργαζομένων στις τράπεζες

Των Γιάννη Αθανασάκη και Χρήστου Καραμούτσου*

Πράξη πρώτη. Στις 8 Μαΐου, τρεις μέρες μετά το «φρακάρισμα» της πλατφόρμας για υποβολή αιτήσεων χρηματοδότησης με προνομιακούς όρους σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσω της δράσης ΤΕΠΙΧ ΙΙ Covid-19, o αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης σε τηλεοπτική του συνέντευξη ούτε λίγο ούτε πολύ καλεί τις διοικήσεις των τραπεζών να… παρέμβουν επειδή έχει γίνει δέκτης «αρκετών χιλιάδων παραπόνων» ότι οι υπάλληλοι χορηγήσεων στις τράπεζες αντιμετωπίζουν τους επιχειρηματίες με «αδιαφορία» και «ωχαδερφισμό» σαμποτάροντας τις χρηματοδοτήσεις! Προσέξτε: δεν φταίει η κυβέρνηση για τον σχεδιασμό του προγράμματος, δεν φταίνε οι διοικήσεις των τραπεζών για τις διαδικασίες υλοποίησης, φταίει ο συνήθης «αδύναμος κρίκος» της ανάπτυξης έτσι όπως την εννοεί η κυβέρνηση της Ν.Δ., δηλαδή οι εργαζόμενοι. Παραλείπει, βέβαια, να εξειδικεύσει πώς πρέπει οι διοικήσεις να «παρέμβουν» προς τους εργαζόμενους κι αν συνυπολογίσουμε ότι στα τέλη του 2019 είχαμε τις πρώτες μαζικές απολύσεις τραπεζοϋπαλλήλων από τη Μεταπολίτευση και ένθεν, το μυαλό μας δικαιούται να πηγαίνει στο κακό…

Πράξη δεύτερη. Στη δήλωση του υπουργού αντιδρούν εύλογα οι αντιεργοδοτικές προοδευτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην ΟΤΟΕ στηλιτεύοντας αφενός τη στοχοποίηση των εργαζομένων και τη βαθιά αντικοινωνική, αντιδημοκρατική καλλιέργεια κοινωνικού αυτοματισμού και καλώντας ταυτόχρονα την ηγεσία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) να πράξει το ίδιο προκειμένου να αναδειχθεί η ομόφωνη αντίδραση της συλλογικής εκπροσώπησης των εργαζομένων σε απόπειρες στοχοποίησης του κλάδου. Ενός κλάδου εργαζομένων που, από την πρώτη ημέρα και καθ’ όλη τη διάρκεια του lockdown, βρέθηκε με επαγγελματισμό στην πρώτη γραμμή, στήριξε το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την κοινωνία.

Πράξη Τρίτη. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) αντιδρά μία εβδομάδα μετά… ενημερώνοντας τους εργαζόμενους με δελτίο Τύπου ότι ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και πραγματοποίησε teleconference με τον γραμματέα και στελέχη τής Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. κατά την οποία τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος απηύθυναν «δημόσιο ευχαριστώ» προς τους τραπεζοϋπάλληλους για την προσφορά τους την περίοδο έξαρσης της πανδημίας! Καμία κουβέντα για τις δηλώσεις Γεωργιάδη. Προφανώς, άλλο η Ν.Δ., άλλο ο αντιπρόεδρός της. Τι, όχι;

Γιατί έχουν σημασία όλα τα παραπάνω; Επειδή συμπυκνώνουν τις τεχνικές και την αντίληψη διακυβέρνησης της Ν.Δ. Για ακόμη μια φορά η επικοινωνία «κατατροπώνει» την ουσία, δυστυχώς και με την ανοχή του συνδικάτου.

Γιατί η ουσία είναι οι ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές στοχεύσεις τού κυβερνώντος κόμματος και όχι οι… αβροφροσύνες ή το άδειασμα ενός αμετροεπούς υπουργού.

«Ανοσία της αγέλης»

Γιατί η ουσία είναι ότι, πλάι στο γαϊτανάκι αντεργατικών ρυθμίσεων και ΠΝΠ και με φόντο τις εκτιμήσεις για δυσθεώρητη ύφεση πλησίον του 10% (η μεγαλύτερη στην Ε.Ε.) και εκτίναξη της ανεργίας, χωρίς καν η κυβέρνηση να μπαίνει στον κόπο συζήτησης για ένα γενναίο πακέτο ενίσχυσης εργαζομένων και επιχειρήσεων εμπροσθοβαρούς χαρακτήρα, η μεταφορά τής «ανοσίας της αγέλης» στην οικονομία φαίνεται ξεκάθαρη πολιτική επιλογή: αφήνουμε σε ελεύθερη πτώση την οικονομία, το εισόδημα των εργαζομένων κατακρημνίζεται, η εγχώρια ζήτηση το ίδιο, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα εκκαθαρίζεται, επιβιώνουν μόνο όσοι έχουν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό και προσβάσεις… γενικώς. Έτσι, την επόμενη μέρα, μέσα στο σπιράλ τής ύφεσης και πάνω στις στάχτες φτωχοποιημένων εργαζομένων και κλειστών επιχειρήσεων, οι λίγοι μεγάλοι, που θα έχουν γίνει ακόμα μεγαλύτεροι, θα προσδοκούν να καρπωθούν τα οφέλη τής όποιας ανάκαμψης εντός ενός στρεβλού παραγωγικού μοντέλου χωρίς προοπτική και χωρίς κοινωνική συμπερίληψη, με οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες πρωτόγνωρες.

Σε ένα τέτοιο σενάριο οι εργαζόμενοι στις τράπεζες, με παράδοση στους αγώνες για θεσμισμένες εργασιακές σχέσεις και συλλογικές συμβάσεις αλλά και με την πληγή της ενοικιαζόμενης εργασίας να παραμένει ανοιχτή και να μας δείχνει σε ποιο μοντέλο εργασιακών σχέσεων στοχεύουν οι τραπεζίτες, δεν θα μείνουμε ανεπηρέαστοι. Και τότε μάλλον τα «ευχαριστώ» στους τραπεζοϋπαλλήλους δεν θα μπορούν να απαντηθούν από τις πλειοψηφίες τής συνδικαλιστικής εκπροσώπησης με ένα απλό «παρακαλώ»…

* Οι Γιάννης Αθανασάκης και Χρήστος Καραμούτσος είναι οικονομολόγοι, εργαζόμενοι – συνδικαλιστές στις τράπεζες