Αναρωτιούνται πολλοί για ποιόν λόγο οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, με βάση το exit poll, επέλεξαν ως πρώτη δύναμη την ΝΔ. Ειδικά όταν η θητεία του νυν αρχηγού της ΝΔ ως υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είχε αφήσει πίσω του, χιλιάδες απολυμένους, όργιο αναξιοκρατίας και εικόνα διάλυσης του διοικητικού μηχανισμού. Μερικά ερμηνευτικά σχόλια, χωρίς ιδιαίτερη ανάπτυξη, για λόγους οικονομίας, είναι τα παρακάτω:
1) Το σώμα των ΔΥ είναι ένα κατά βάση συντηρητικό κοινωνικό στρώμα, για διάφορους λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν εδώ (υπάρχει πάντως πλούσια σχετική βιβλιογραφία). Ακόμα και μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, 2015, η ΝΔ είχε αδικαιολόγητα υψηλά ποσοστά,αισθητά μικρότερα πάντως από ότι τώρα.
2) Υπάρχει η αντίληψη, πως θα αρκούσε η απειλητική προοπτική της επανόδου στην ζοφερή περίοδο Μητσοτάκη, για να κινητοποιήσει τους ΔΥ στην αποτροπής του. Πολλοί ΔΥ έχουν προεξοφλήσει πως δεν θα ξαναγίνουν απολύσεις ή πως δεν θα υπάρξουν δυσμενείς εξελίξεις στην εργασιακή ή μισθολογική τους κατάσταση, ή οι ίδιοι δεν κινδυνεύουν από αυτές. Αρκεί να παρακολουθήσει προσεκτικά κάποιος τις δηλώσεις Μητσοτάκη, για να καταλάβει πως πρόκειται για λανθασμένες πεποιθήσεις.
α) Θεωρούν ότι ο μισθός τους πριμοδοτεί το ασθενές κοινωνικό κράτος που προσπάθησε να φτιάξει η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια του Μνημονίου, εις βάρος τους. Η ιδέα μείωσης της φορολογίας, και άρα έμμεσης αύξησης του μισθού τους, είναι ιδιαίτερα θελκτική. Να προσθέσουμε και την ματαίωση της προσδοκίας για επαναφορά των Δώρων.(edit) Επιμένω πως η προοπτική επαναφοράς των Δώρων στο Δημόσιο, θα έπρεπε να είναι στην προεκλογική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως περιττή γιατί οι «ΔΥ έχουν δουλειά και μισθό και άρα δεν πρέπει να διαμαρτύρονται»
β) Το συνταξιοδοτικό «Κατρούγκαλου», στο πλαίσιο μιας εσωτερικής αναδιανομής προκειμένου να διατηρηθούν σ ένα αξιοπρεπές ύψος, οι συντάξεις όλων όσοι δεν είχαν πολλά χρόνια δουλειάς, απομείωσε τις συντάξεις αυτών που είχαν πολλά χρόνια σταθερής δουλειάς και μεσαίους ή υψηλούς μισθούς για τα Ελληνικά δεδομένα. Κυρίως δηλαδή των ΔΥ. Αυτοί, θα προτιμήσουν ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα ακόμη και με συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα. Ένα ασφαλιστικό Πινοσέτ δηλαδή δεν τους τρομάζει, καθώς προτεραιότητα γι αυτούς έχει η ανταποδοτικότητα και όχι η αλληλεγγύη ή ο Δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος.
4) Η φιλόδοξη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μετασχηματίσει το αναξιοκρατικό καθεστώς Μητσοτάκη, ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο οι ενδογενείς αδυναμίες του βασικού νομοθετήματος (Ν.4369), οι παλινωδίες μετά την ψήφισή του, οι αντιστάσεις της γραφειοκρατίας, αλλά και η προσπάθεια κυβερνητικών στελεχών, να χρησιμοποιήσουν τον διοικητικό μηχανισμό με την ίδια λογική με τους προηγούμενους κλπ. Έτσι οι δομές αναπαραγωγής προσώπων και αντιλήψεων, παρέμειναν αλώβητες.
Και μια που το έφερε η κουβέντα. Σε όλους όσοι νομίζουν πως το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί αριστερή κριτική στην πολιτική των Μνημονίων που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρότεινα να ξαναδούν τα αποτελέσματα χωρίς wishfull thinking
*Ο Γιώργος Πετρόπουλος είναι αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ