Την ίδια στιγμή βέβαια λεφτά υπάρχουν, για προσλήψεις αστυνομικών στα πανεπιστήμια, για διαφημιστικές καμπάνιες των ΜΜΕ, και για απευθείας αναθέσεις σε «ημέτερους».
Πριν λίγες ημέρες, συμπληρώθηκε ένας χρόνος, από το πρώτο lockdown, τον Μάρτιο, του 2020. Το τρίτο «κύμα» της πανδημίας επελαύνει στη χώρα, πιο δριμύ από ποτέ και παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, για σύντομη επάνοδο στην κανονικότητα, τα μηνύματα από το μέτωπο του κορονοϊού, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά.
Η κυβέρνηση δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι, συνεχίζει να στηρίζει εργαζόμενους και επιχειρήσεις με εργαλεία, όπως οι αναστολές συμβάσεων εργασίας, οι επιστρεπτέες προκαταβολές, η αναστολή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων κλπ. Τα μέτρα αυτά, αφορούν κυρίως εργαζόμενους, που δεν προσέρχονται στην εργασία τους, επιχειρήσεις που υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου κλπ.
Τι γίνεται όμως, με εκείνους τους εργαζόμενους, που συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά και μάλιστα, στην πρώτη γραμμή της μάχης;
1.Οι εργαζόμενοι υγειονομικοί, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δομών υγείας, στην τροφοδοσία κλπ. έχουν αφεθεί εντελώς στην τύχη τους. Οι εργαζόμενοι νοσηλευτές αμείφθηκαν με ένα άτυπο «δώρο Πάσχα», πριν από 1 χρόνο και έκτοτε …μηδέν. Αλήθεια πόσοι αντιλαμβάνονται ότι, ο γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους και τη ζωή των δικών τους ανθρώπων, για 1.300 ευρώ;
Πόσοι γνωρίζουν ότι, οι συμβασιούχοι στην καθαριότητα των νοσοκομείων, που προσελήφθησαν πριν από 2 μήνες, έρχονται σε επαφή με χιλιάδες κρούσματα καθημερινά, για 700 ευρώ; Οι υγειονομικοί χόρτασαν «χειροκροτήματα» από τον κυβερνητικό» θίασο», αλλά έκτοτε έμειναν χωρίς μάσκες, χωρίς ΜΕΘ, χωρίς εξοπλισμό και χωρίς προσωπικό, να παλεύουν μόνοι τους, με τον ιό. Είναι αποτυχημένη ήδη εξαρχής, μια κυβέρνηση που για να αντιμετωπίσει μια τεράστια απειλή για τη δημόσια υγεία διανοείται, αντί να προσλάβει μόνιμο και καλά αμειβόμενο ιατρικό προσωπικό, παίρνει συμβασιούχους εξαμήνου και να τους καλεί να ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή, γνωρίζοντας οι τελευταίοι, ότι μετά από λίγους μήνες, θα δουν την πόρτα της εξόδου. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που έχασαν και χάνουν τη μάχη με την ζωή, λόγω μόλυνσης στις δομές υγείας, θα «στοιχειώνουν» για πάντα, αυτήν την κυβέρνηση.
2.Οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς παίζουν καθημερινά την ζωή τους «κορώνα γράμματα», γιατί το αρμόδιο υπουργείο, θεώρησε πολυτέλεια την αγορά επιπλέον λεωφορείων. Ούτε καν προσλήψεις δεν έγιναν, για να υπάρξουν πιο πυκνά δρομολόγια στα ΜΜΜ, με αποτέλεσμα οι συρμοί του μετρό και τα λεωφορεία, να συνιστούν εστίες υπερμετάδοσης. Η πρόσφατη απώλεια λόγω Covid-19 εργαζόμενου οδηγού στα λεωφορεία, όχι απλά δεν έπαιξε στις ειδήσεις, αλλά δεν επέφερε ούτε καν μια ανακοίνωση από τις διοικήσεις της ΟΣΥ ή του ΟΑΣΑ.
3.Οι εκπαιδευτικοί, όσο διάστημα ήταν ανοιχτά τα σχολεία, ερχόντουσαν σε επαφή καθημερινά με κρούσματα, αφού καμία πρόσληψη δεν έγινε σε επιπλέον προσωπικό. Ούτε αίθουσες, ούτε μέσα προστασίας, ούτε προληπτικά τεστ. Κατά την έξαρση των κρουσμάτων, προτιμήθηκε η εύκολη λύση. Να κλείσουν τα σχολεία και να διαταραχθεί, η μαθησιακή διαδικασία. Δεν είναι τυχαίο ότι, οι εκπαιδευτικοί της χώρας, που σημειωτέο έχουν μέση ηλικία κοντά στα 50, φέτος έσπευσαν να συνταξιοδοτηθούν κατά κύματα, φοβούμενοι τις συνέπειες στην υγεία τους, λόγω των τραγικών ελλείψεων σε μέτρα προστασίας, στα δημόσια σχολεία.
4.Οι εργαζόμενοι στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα προσέρχονται στην εργασία τους, σαν «πρόβατα επί σφαγή». Δεν είναι μόνο τα ελλιπή μέσα προστασίας και οι έλεγχοι του ΣΕΠΕ που απουσιάζουν. Αντί η κυβέρνηση να συνταγογραφήσει τα rapid tests σε όλους τους χώρους εργασίας, προέβλεψε την διενέργεια των τεστ, μόνο σε επιχειρήσεις που έχουν περισσότερους από 20 υπαλλήλους. Σαν να μην κολλάει ο ιός, σε ένα λογιστικό ή δικηγορικό γραφείο 50 τετραγωνικών μέτρων, σε ένα κατάστημα, που εργάζονται 4 υπάλληλοι. Σαν να μην γνωρίζει η κυβέρνηση ότι, το 95% των επιχειρήσεων στην χώρα απασχολούν λιγότερα από 10 άτομα προσωπικό.
Την ίδια στιγμή βέβαια λεφτά υπάρχουν, για προσλήψεις αστυνομικών στα πανεπιστήμια, για διαφημιστικές καμπάνιες των ΜΜΕ, και για απευθείας αναθέσεις σε «ημέτερους».
Το συμπέρασμα είναι απλό: Δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση βλάπτει σοβαρά την υγεία των εργαζομένων.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι Δικηγόρος-Εργατολόγος