Πρόκειται για δύο ειδήσεις που μάλλον πέρασαν στα «ψιλά» της εβδομάδας που τελειώνει, ωστόσο «κρύβουν» δύο σημαντικά, από πολιτικής και κοινωνικής άποψης, ζητήματα.
Από τη μία, η ολοκλήρωση, την Πέμπτη 20/12, της εξαγοράς του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ από την κοινοπραξία Senfluga Energy Infrastructure Holdings, είδηση πίσω από την οποία «κρύβεται» το μείζον θέμα της εκποίησης -δρομολογημένης από τις δεσμεύσεις των πρώτων μνημονίων- των εταιρειών ενέργειας.
Από την άλλη, η απεργία που κήρυξε την περασμένη Τρίτη (18/12) η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας (ΠΟΕ), έθεσε επί τάπητος τόσο το παραπάνω ζήτημα (την ακύρωση, δηλαδή, των ιδιωτικοποιήσεων των επιχειρήσεων του κλάδου που ελέγχονται από το δημόσιο), όσο και το δικαίωμα των εργολαβικών εργαζομένων των εν λόγω εταιρειών (ΔΕΠΑ, ΔΕΔΑ, ΔΕΣΦΑ και όμιλος ΕΛΠΕ) στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
Σύμφωνα με την ΠΟΕ, το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία ξεπέρασε το 60% ή ακόμη και το 70% ανά χώρο εργασίας, ενώ αντιπροσωπεία των σωματείων που είναι μέλη της ΠΟΕ συναντήθηκε την Τρίτη με εκπρόσωπο του γραφείου του πρωθυπουργού και κατέθεσε υπόμνημα με τις θέσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων του κλάδου.
Ένταξη στο ανθρώπινο δυναμικό του ΔΕΣΦΑ ζητούν οι εργολαβικοί
Εστιάζοντας περισσότερο στο ζήτημα των εργολαβικών εργαζομένων, τονίζουμε ότι οι εργολαβίες, που άνθισαν την περίοδο του σημιτικού «εκσυγχρονισμού», αποτελούν μία «δοκιμασμένη» μέθοδο καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων (αλλά και ανάπτυξης πελατειακών δικτύων), καθώς μία τρίτη εταιρεία, ως μεσάζοντας, αναλαμβάνει να «νοικιάσει» προσωπικό στον άμεσο εργοδότη των εργαζομένων αυτών. Οι τελευταίοι, δεύτερης ταχύτητας και «αόρατοι» συνήθως για τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, τα media και την πολιτεία, στερούνται της δυνατότητας για μόνιμη και σταθερή δουλειά στον πραγματικό τους εργοδότη, μένουν εκτός συλλογικών συμβάσεων και είναι διαρκώς σε ομηρία, ελπίζοντας στην ανανέωση των συμβάσεών τους με τον (εκάστοτε) εργολάβο.
Το «πετυχημένο» μοντέλο της ενοικίασης προσωπικού εφαρμόζουν μεταξύ άλλων μεγάλες επιχειρήσεις (ΟΤΕ, Vodafone, Cosco, κ.α.), αλλά και οι τράπεζες, καθώς το 10% του συνόλου των τραπεζοϋπαλλήλων και το 50%, 60% ή και το 90% του προσωπικού σε κατά τόπους διευθύνσεις είναι «δανειζόμενο». Ακόμα και ξενοδόχοι της Αθήνας επιχειρούν την «ενοικίαση» προσωπικού από τρίτες εταιρείες, προκειμένου να παρακάμψουν την προσφάτως επεκταθείσα στο σύνολο του κλάδου Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Στον ΔΕΣΦΑ, όπως επισημαίνει στην «Εποχή» η Μαρία Ρεκλείτου, γενική γραμματέας του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εργαζομένων στο Φυσικό Αέριο (ΠΣΕΦΑ), το 62% του ανθρώπινου δυναμικού, δηλαδή περίπου 350 εργαζόμενοι σε σύνολο 550, εργάζεται υπό αυτό το καθεστώς και απασχολείται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για πολλά χρόνια (οι μισοί από αυτούς για περισσότερα από 15), καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η σύναψη απευθείας συμβάσεων με τον ΔΕΣΦΑ και η ένταξή τους στην ισχύουσα για το τακτικό προσωπικό Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αποτελούσε πάντα πάγιο αίτημα του Σωματείου. Πολύ περισσότερο, από τη στιγμή που δρομολογήθηκε η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.
«Σε πρόσφατη συνάντηση με τον υπουργό Ενέργειας αναφέρθηκε η πρόθεση να ενταχθεί άμεσα στο τακτικό προσωπικό ένας μεγάλος αριθμός των ήδη απασχολούμενων εργολαβικών εργαζομένων και μέχρι το 2020 να έχουν απορροφηθεί σταδιακά και οι υπόλοιποι, χωρίς καμία απώλεια θέσης εργασίας. Αναμένουμε συνάντηση με τη νέα διοίκηση της ΔΕΣΦΑ Α.Ε., προκειμένου να ενημερωθούμε για τις προθέσεις των νέων μετόχων σε ό,τι αφορά τους εργαζομένους», λέει η Μ. Ρεκλείτου.
Απευθείας εργασιακές σχέσεις με πλήρη και ισότιμα δικαιώματα και αναγνώριση της προϋπηρεσίας ζητούν και οι εργαζόμενοι σε ΔΕΠΑ και ΔΕΔΑ, όπου η «εργολαβοποίηση» έχει ξεπεράσει σε ποσοστό επί του συνόλου των εργαζομένων το 70% και ο απόλυτος αριθμός των εργολαβικών ξεπερνά τα 150 άτομα (και διαρκώς αυξάνεται). Υπάρχουν και εκεί εργαζόμενοι που απασχολούνται με αυτό το καθεστώς περισσότερα από 20 χρόνια, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολείται περισσότερα από 10.
Ίση μεταχείριση διεκδικούν και οι εργολαβικοί των ΕΛΠΕ
Μαζικά συμμετείχαν στην απεργία και οι εργολαβικοί των Ελληνικών Πετρελαίων (ο όμιλος βρίσκεται και αυτός στη διαδικασία αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή για το 50,1% των μετοχών του), οι οποίοι φτάνουν τα 1.500 άτομα, σε σύνολο περίπου 4.000 εργαζομένων. Ήταν η τρίτη απεργία τα τελευταία 2 χρόνια που υπάρχει το Σωματείο (Σ.Ε.Ε.Ε.Π.Φ.Χ), όπως τονίζει στην «Εποχή» ο πρόεδρός του, Χρήστος Ζαρκινός.
Πριν τη σύσταση του σωματείου, ήταν και αυτοί «αόρατοι». «Σήμερα, διεξάγεται διάλογος σε καλό κλίμα με τη διοίκηση και μέσα από τους αγώνες μας έχουμε πετύχει ορισμένα από τα βασικά μας αιτήματα: δόθηκαν κάποιες αυξήσεις σε εργαζόμενους στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης και για πρώτη φορά ο όμιλος των ΕΛΠΕ έδωσε από τα κέρδη μπόνους 360 ευρώ σε δωροεπιταγές», επισημαίνει ο κ. Ζαρκινός.
Επίσης, από τον Γενάρη πιθανότατα θα αποτελέσει παρελθόν, δεδομένης της δέσμευσης της διοίκησης, αλλά και του αρμόδιου υπουργείου, το μεγάλο πρόβλημα για τους εργαζόμενους: οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου με παύση 45 ημερών μετά την τρίτη σύμβαση, ώστε να μην μπορούν να διεκδικήσουν την αορίστου χρόνου πρόσληψή τους στον εργολάβο.
Ακόμη, σύμφωνα με όσα ανέφερε στην «Εποχή» ο γ.γ. του υπουργείου Εργασίας, Ανδρέας Νεφελούδης, σε συνεννόηση με το προαναφερθέν σωματείο αλλά και τις εργολαβικές εταιρείες, έχει ήδη δρομολογηθεί η διαβούλευση σχετικά με την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα καλύπτει όλους τους εργολαβικούς στον εν λόγω όμιλο. Οι συζητήσεις θα εκκινήσουν στις αρχές του νέου έτους, όταν και θα ξεκινήσουν να «τρέχουν» οι νέες συμβάσεις έργου των τρίτων εταιρειών με τα ΕΛΠΕ.
Ασφαλώς, τελικός στόχος του σωματείου αποτελεί η ένταξη των εργολαβικών στο τακτικό προσωπικό. «Υπάρχει μελέτη, την οποία ανέθεσαν τα ΕΛΠΕ σε ιδιωτική εταιρεία, προκειμένου να διαπιστωθεί πόσοι εργολαβικοί εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ώστε να απορροφηθούν και να μονιμοποιηθούν, αλλά η πλευρά του ομίλου Λάτση (Paneuropean), που είναι και ο μεγαλύτερος μέτοχος, βάζει προσκόμματα, σύμφωνα με το υπουργείο Ενέργειας», αναφέρει επίσης ο Χ. Ζαρκινός.
«Μην ξεχνάμε ότι και οι εργαζόμενοι μέσω εργολάβων έχουν και αυτοί μερίδιο στη μεγάλη επιτυχία των ΕΛΠΕ, τα οποία σημειώνουν τεράστιες κερδοφορίες (σ.σ.: το 2017 σημείωσαν ρεκόρ κερδοφορίας, με 834 εκατ. ευρώ δημοσιευμένα καθαρά κέρδη, ενώ και στο εννεάμηνο του 2018 κινήθηκαν στον αστερισμό της υψηλής κερδοφορίας και των ρεκόρ παραγωγής και εξαγωγών)», καταλήγει ο πρόεδρος του σωματείου.
Τάσος Γιαννόπουλος
Πηγή: Εποχή