Αρκετοί εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν προβλήματα για την υποβολή της αίτησής τους για να λάβουν την έκτακτη οικονομική ενίσχυση των 800€. Στην ουσία βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια όλες οι «κακοτεχνίες» του εργατικού δικαίου…
Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι ότι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται επίσχεση εργασίας προ πολλών ετών, χωρίς φυσικά να λαμβάνουν πλέον κάποιο επίδομα, ακόμη κι αν έχουν νέο εργοδότη που τους έβαλε σε αναστολή σύμβαση εργασίας, δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση για λάβουν τα 800 ευρώ γιατί το σύστημα «θυμάται» ότι κάποτε πριν από χρόνια, είχαν μία εκκρεμή σχέση εργασίας σε επίσχεση και μολονότι έκτοτε ο εργοδότης είναι σε αδράνεια και δεν φαίνεται στο ΕΡΓΑΝΗ, να απασχολεί προσωπικό, η εργασιακή σχέση φαντάζει [έτσι ακριβώς] σαν ενεργή .
Είναι καιρός πια να αντιμετωπιστεί
αυτή η κοροϊδία!
Ο αστικός κώδικας επιτρέπει την επίσχεση εργασίας, ενώ ο ΟΑΕΔ και ο ΕΦΚΑ την
τιμωρεί.
Κάθε αντισυμβαλλόμενος σε μία οικονομική συναλλαγή, μπορεί να απαιτήσει ταυτόχρονη καταβολή τιμήματος για να εκπληρώσει τη δική του υποχρέωση υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δίχως να επαπειλούνται κυρώσεις σε βάρος του, αλλά όταν το κάνει αυτό ο εργαζόμενος, χάνει την κοινωνική του ασφάλιση, πέρα από 6 αρχικούς μήνες και για να την ανακτήσει πρέπει να κάνει αγωγή στον αφερέγγυο εργοδότη του, μόνο και μόνο για να εξεταστεί αν η επίσχεση εργασίας που έκανε είναι ή δεν είναι καταχρηστική.
Ακόμη χειρότερα, ο ΟΑΕΔ τον θεωρεί ΕΣΑΕΙ προσωπικό του εργοδότη εναντίον του οποίου
άσκησε επίσχεση, παρότι ο εργοδότης αυτός, δεν τον ασφαλίζει και φυσικά δεν τον
πληρώνει!
Από εντελώς τυπική άποψη οι εργαζόμενοι αυτοί, εξακολουθούν να έχουν ενεργή
σύμβαση εργασίας κι εφόσον ο εργοδότης εναντίον του οποίου έκαναν επίσχεση,
εμπίπτει στους ΚΑΔ, πρέπει να κάνει σχετική δήλωση για να πάρουν το επίδομα…
Το διασκεδαστικό [;] στην υπόθεση είναι ότι δεν συμβαίνει το ίδιο για όλους τους εργαζόμενους που έκαναν επίσχεση εργασίας και δεν έκαναν –άσκοπα- αγωγή σε βάρος του αφερέγγυου εργοδότη τους, για λόγο που είναι άγνωστος, το ΕΡΓΑΝΗ πολλούς εργαζόμενους αυτής της κατηγορίας του έχει διαγράψει από τον πρώτο εκείνο εργοδότη.
Επίσης όταν εργοδότης που προσέλαβε -προ μηνών- προσωπικό π.χ. για μία συναυλία με σύμβαση ορισμένου χρόνου μίας μέρας, παρέλειψε να υποβάλει το έντυπο που γνωστοποιεί τη λύση της σύμβασης, ακόμη και σαυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι θεωρούνται ότι εξακολουθούν να συνδέονται με σχέση εργασίας με τον εργοδότη αυτό, με κάποια πλασματική ανανέωση της σύμβασης ορισμένου χρόνου και μετατροπή της σε αορίστου. Φυσικά σε μία τέτοια περίπτωση ο εργοδότης -που μπορεί να αγνοείται η τύχη του- θα έπρεπε να αναζητηθεί και να του επιβληθούν κυρώσεις για την παράλειψη. Αντί όμως να γίνει οιαδήποτε αναζήτηση, το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ δεν επιτρέπει να κάνουν δήλωση αυτοί οι εργαζόμενοι για να πάρουν το επίδομα αν εκείνος ο περιστασιακός εργοδότης δεν κάνει δήλωση…
Φυσικά μεγαλύτερο εύρος έχει ένα άλλο πρόβλημα, που αφορά τους περισσότερους εργαζόμενους, όσους έχουν αποδοχές κάτω των 800€ και μπήκαν σε εκ περιτροπής εργασία, οπότε οι αποδοχές τους πάνε στις περισσότερες περιπτώσεις 50% πιο κάτω. Έτσι όμως ο εργαζόμενος που εξακολουθεί να εργάζεται εκ περιτροπής θα πάρει το τρέχον δίμηνο 700€, αν έπαιρνε 700€ το μήνα υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, ενώ άλλος συνάδελφός του θα πάρει 800€ για ενάμιση μήνα επιδότησης! Υπόψη ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου επιχειρήσεις κλείνουν τμήματα ή παραρτήματα και οι ανισότητες αυτές εμφανίζονται ακόμη και μεταξύ εργαζόμενων στην ίδια επιχείρηση. Η κοινή λογική λέει ότι ο εργαζόμενος υπό καθεστώς αναγκαστικής εκ περιτροπής εργασίας, θα έπρεπε να παίρνει τις αποδοχές που αναλογούν στην εργασία που παρέχει, και ανάλογο ποσοστό του έκτακτου επιδόματος των 800€ για το διάστημα που δεν παρέχει εργασία [π.χ. το ½ του επιδόματος στις περισσότερες περιπτώσεις] ώστε αυτοί που κάθονται όλο το μήνα να μην αμείβονται [!] περισσότερο από όσους εργάζονται το μισό μήνα, με όλους τους αυξημένους κινδύνους να μολυνθούν από τον κορονοϊό…
Γιάννης Γρετσίστας, δικηγόρος