ΟΣΜΕ: Επίκινδυνες η ασυδοσία στα σχολικά λεωφορεία και η αδιαφορία του κράτους

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΟΣΜΕ: Επίκινδυνες η ασυδοσία στα σχολικά λεωφορεία και η αδιαφορία του κράτους

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Προς

1. Διοικητή Υπουργείου Υποδομών & Μεταφορών

2. Υπουργό Εργασίας

3. Υπουργό Προστασίας του Πολίτη

4. Κεντρική Υπηρεσία ΣΕΠΕ

Η Πολιτεία προ των ευθυνών της!

Το τελευταίο διάστημα και μετά το ολέθριο δυστύχημα στα Τέμπη, μιλάμε για ασφάλεια, μιλάμε για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν άδικα, μιλάμε για έργα τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ με κίνδυνο τις ζωές εκατοντάδων πολιτών, αλλά, δεν μιλάμε όλοι καθαρά και όσο η περίσταση απαιτεί, για τους παράγοντες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες φτάσαμε στα τραγικά αυτά αποτελέσματα.

Όσα παρακάτω θα περιγράψουμε, προκειμένου να ενημερώσουμε, αλλά και να ευαισθητοποιήσουμε, όλους όσους εμπλέκονται με τη Σχολική μεταφορά, προέρχονται από συνεχείς καταγγελίες προς την Ομοσπονδία μας.

Στην κατεύθυνση πρόληψης και αποτροπής, αντίστοιχων ολέθριων, θλιβερών και καταστροφικών περιστατικών, σας αναφέρουμε τα παρακάτω:

  1. Οι οδηγοί και οι συνοδοί σχολικών λεωφορείων, είναι οι μόνες ειδικότητες (μαζί με τους καθηγητές σε φροντιστήρια κλπ.) που είναι υποχρεωμένοι να παράσχουν το μειωμένο ωράριο εργασίας τους, διακεκομμένο. Καμμιά άλλη ειδικότητα δεν υποχρεούται σε τέτοια έκταση αυτό το καθεστώς. Οι οδηγοί και συνοδοί σχολικών δεσμεύονται για δέκα (10) έως δεκατρείς (13) ώρες την ημέρα για το έργο της μεταφοράς, αλλά πληρώνονται για τρεις (3) έως πέντε (5) ώρες εργασίας ημερησίως, με αποτέλεσμα να κατατάσσονται στους πιο χαμηλότερα αμειβόμενους εργαζόμενους.
  1. Η εκμετάλλευση των εργαζόμενων οδηγών και των συνοδών είναι αδιανόητη, αναγκάζονται να αποδέχονται παράνομους και καταχρηστικούς όρους αμοιβής και εργασίας, όπως πληρωμή μεγάλου μέρους του μισθού τους χωρίς την αντίστοιχη ασφάλιση, ή με κουπόνια, ή με ticket restaurant κλπ, αναγκάζονται και υποχρεώνονται να δέχονται κανονική άδεια ακόμη και για μια ημέρα, παρέχουν εργασία σε χρόνο ο οποίος δεν δηλώνεται στο σύστημα για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, με μετρήσιμο χρόνο, μόνο όση ώρα υπάρχουν μαθητές στο σχολικό λεωφορείο, απειλούνται με χρηματικό πρόστιμο σε περίπτωση ζημίας του οχήματος ή παραίτησής τους από την επιχείρηση, πριν την λήξη της σχολικής χρονιάς, εργάζονται με όρους εργασίας «εσωτερικών κανονισμών» τους οποίους εάν ένας ελεγκτικός μηχανισμός ήλεγχε, θα έμενε άφωνος.
  1. Ξαφνικά και με το «Γενικό έγγραφο» 51485/4/3/2020 ο ΕΦΚΑ, μετά από δεκαετίες, εξαίρεσε τους οδηγούς σχολικών λεωφορείων από τα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Το Υπουργείο Εργασίας δεν γνωρίζει ότι ένας επαγγελματίας οδηγός για να εκδώσει δίπλωμα οδήγησης D’ κατηγορίας μπορεί να το εκδώσει αφού κλείσει το 21ο έτος της ηλικίας; Δεν γνωρίζει ότι οι επαγγελματίες οδηγοί έχουν δικαίωμα να εργάζονται σε σχολικό λεωφορείο μέχρι τα 65ο έτος της ηλικίας; Δεν γνωρίζει ότι οι οδηγοί στα σχολεία είναι μειωμένου ωραρίου και μειωμένου χρόνου στην πλειοψηφία τους, και δεν μπορούν να συγκεντρώσουν πάνω από 210 ημέρες ασφάλισης τον χρόνο, με αποτέλεσμα να μην πάρουν, ποτέ μα ποτέ, πλήρη σύνταξη και μάλιστα μετά τα 65 τους έτη να μένουν για 2 χρόνια άνεργοι; (44 έτη Χ 210 ημέρες ασφάλισης = 9.240 ασφαλιστικές ημέρες). Τα υπόλοιπα 2 χρόνια που δεν μπορούν να οδηγήσουν σχολικό λεωφορείο (65 έως 67 ετών) τι θα κάνουν, πώς θα ζήσουν; Πώς καταδικάζεται ένας κλάδος εργαζομένων με αυτόν το τρόπο, όταν μάλιστα είναι στην ίδια ειδικότητα, με τους οδηγούς τουριστικών, αστικών και υπεραστικών λεωφορείων ΚΤΕΛ; Γιατί δεν έπραξε ο ΕΦΚΑ κατά τον ίδιο τρόπο, για τους οδηγούς Ι.Χ. Φορτηγών, όταν η αιτιολόγηση που μας δίνει, είναι ότι τα Ι.Χ. Λεωφορεία δεν είναι μεταφορικές επιχειρήσεις; Γνωρίζει το Υπουργείο Εργασίας ότι παρόλο που επί της ουσίας είναι εποχικοί εργαζόμενοι και μάλιστα χαμηλά αμειβόμενοι, τυπικά δεν ανήκουν στα εποχικά επαγγέλματα, γιατί οι ημέρες της σχολικής χρονιάς ξεπερνούν για λίγες ημέρες τους 9 μήνες;
  2. Για τα 9θέσια Ι.Χ.Ε. ενοικίασης με οδηγό (VAN), θα ληφθούν επιτέλους μέτρα; Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν εμφανιστεί πολύ έντονα στα σχολεία και στα κολέγια. Μάλιστα ορισμένοι παιδικοί σταθμοί έχουν και στην ιδιοκτησία τους τέτοιας κατηγορίας αυτοκίνητα (Μ1) και μεταφέρουν τα νήπια ή τα βρέφη. Το έργο της μαθητικής μεταφοράς δεν αποτυπώνεται σε κανένα ΦΕΚ που να έχει εκδοθεί για τέτοιου είδους οχήματα μέχρι σήμερα, αφού προορίζονται να εξυπηρετούν αμιγώς τουριστικό έργο, όπως μας το επιβεβαίωσε το Υπ. Εσωτερικών και η Διεύθυνση τροχαίας Αττικής. Οι οδηγοί αυτών των οχημάτων χρειάζονται μεν κάποιες τυπικές προϋποθέσεις ώστε να οδηγούν αυτά τα οχήματα (μόνο στα ενοικίασης με οδηγό), όπως πιστοποιητικό υγείας, πτυχίο ξένης γλώσσας επιπέδου Β2, κατοχή διπλώματος Β΄ κατηγορίας πέραν των 24 μηνών, απολυτήριο λυκείου και ενεργή σύμβαση, πλην όμως, οι οδηγοί αυτοί δεν είναι επαγγελματίες, δεν έχουν πιστοποιητικό επαγγελματικής ικανότητας, τα οχήματα αυτά δεν φέρουν ταχογράφο ώστε να εκλεχθεί η ταχύτητα, η απόσταση, ο χρόνος οδήγησης και ανάπαυσης τους και το σημαντικότερο, στους οδηγούς αυτούς δεν ισχύει το ανώτατο όριο του 65ου έτους της ηλικίας άσκησης του επαγγέλματος του οδηγού, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν βρέφη και παιδιά, όπως τα σχολικά λεωφορεία. Έτσι ένας οδηγός 70 ή και παραπάνω ετών μπορεί άνετα να μεταφέρει τα παιδιά μας/σας, αρκεί να έχει τις παραπάνω προϋποθέσεις. Επίσης τα οχήματα αυτά δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας που φέρουν τα σχολικά λεωφορεία, (φαρμακείο με συγκεκριμένα είδη και ποσότητες, 2 πυροσβεστήρες 6 κιλών, τάκους, σφυράκια κλπ.), ούτε έχουν την κατάλληλη σήμανση. Δηλαδή ένα τέτοιο όχημα με επιβάτες μαθητές, μπορεί να οδηγείται από έναν μη επαγγελματία οδηγό σε μεγάλη ηλικία (άνω των 65 ετών) στην Αττική οδό και να αναπτύσσει ταχύτητες έως και 120 χλμ/ώρα! Απ’ ό,τι γνωρίζουμε σε πολλούς παιδικούς σταθμούς, χρησιμοποιούνται τέτοιου είδους οχήματα, είτε ενοικίασης με οδηγό, είτε δικής τους ιδιοκτησίας. Επίσης από καταγγελίες γνωρίζουμε ότι σε τέτοιου είδους οχήματα αλλά και σε σχολικά λεωφορεία (κίτρινα) εργάζονται ως οδηγοί, συνταξιούχοι, οι οποίοι δεν εργάζονται νόμιμα με την αφαίρεση του 30% της σύνταξης τους, αλλά παράνομα εισπράττοντας το 100% της σύνταξης τους. Οι έλεγχοι της τροχαίας περιορίζονται συνήθως στην αρχή της σχολικής χρονιάς και σε συγκεκριμένα κεντρικά σημεία των πόλεων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σχολικά λεωφορεία, τα οποία κινούνται συνοικιακά και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ για τη νομιμότητα των οχημάτων και του προσωπικού τους.
  1. Ως οδηγοί επίσης σε σχολικά λεωφορεία, απασχολούνται παράνομα ενεργοί εργαζόμενοι από Ν.Π.Ι.Δ., από Ν.Π.Δ.Δ., από ΟΤΑ, ΟΣΥ, ΗΣΑΠ, ΣΤΑΣΥ, από τη Πυροσβεστική, την Αστυνομία, την Πολιτική Προστασία, και κατ’ αυτό τον τρόπο, οι “μόνιμοι” εργαζόμενοι, παραμένουν έρμαια και δέσμιοι των πιέσεων και των εκβιασμών της εργοδοσίας.
  1. Σύμφωνα με τον ΚΟΚ ο συνοδός σχολικού λεωφορείου είναι υποχρεωμένος να φοράει ζώνη ασφάλειας μέσα στο όχημα, αν δεν φοράει, σε ενδεχόμενο έλεγχο της τροχαίας, αφαιρείται η άδεια ικανότητας οδήγησης του οδηγού για 60 ημέρες και επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 350 ευρώ. Στις επιστολές του Σωματείου – μέλους μας, με την επωνυμία «Συνδικάτο Επαγγελματιών Οδηγών Φορτηγών Αυτοκινήτων Ελλάδας (ΣΕΟΦΑΕ)», στο Υπουργείο Μεταφορών, στο Υπουργείο Παιδείας και στην Τροχαία, το Υπουργείο Μεταφορών απάντησε ότι είναι υποχρεωτική η ζώνη ασφαλείας στους συνοδούς. Με σχολικά λεωφορεία μεταφέρονται παιδιά με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικά προβλήματα. Τα νήπια αναζητούν τους γονείς τους και κλαίνε, χρειάζονται πολύ συχνά φροντίδα και περιποίηση (μύξες, εμετούς, καθησυχασμό κλπ.). Της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, χρειάζονται διαρκή επιτήρηση, διότι θέλουν να παίζουν και να δημιουργούν, βγάζουν μέσα στο αυτοκίνητο από τις τσάντες τους μολύβια, χάρακες, μαρκαδόρους ή θέλουν να πιούν νερό και σε έναν έκτακτο απότομο χειρισμό ή ελιγμό υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού, οπότε ο συνοδός θα πρέπει να τα παρακολουθεί να τα απασχολεί δημιουργικά και να έχει διαρκώς την προσοχή του πάνω τους. Της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι παιδιά τα οποία έχουν καλύτερη αντίληψη, αλλά δεν είναι πάντα υπάκουα, έχουν συναισθήματα θυμού, ζήλιας εγωκεντρισμού και πολύ συχνά δημιουργούν φασαρίες με συνομήλικους ή πειράζουν τα μικρότερα παιδιά. Υπάρχουν όμως και τα ΑμεΑ, όπου εκεί οι καταστάσεις μπορεί να είναι πιο δραματικές, υπάρχουν κραυγές, υπάρχουν παιδιά που χτυπούν το κεφάλι τους στα παράθυρα, υπάρχουν αυτοτραυματισμοί ή τραυματισμοί μεταξύ τους κ.ά. Καταστάσεις που ο συνοδός θα πρέπει να επέμβει ακαριαία σε όποια βαθμίδα και αν ανήκει το παιδί, οπότε είναι αδύνατον να φοράει συνεχώς τη ζώνη ασφάλειας.
  2. Η ποιότητα του στόλου των σχολικών λεωφορείων στην Ελλάδα σε μεγάλο ποσοστό, σχεδόν 30%, είναι με ελλείψεις και παραλείψεις τεχνικής και μηχανολογικής φύσης, όπως προβληματικές αναρτήσεις (αμορτισέρ), φθαρμένα ελαστικά, νάιλον ελαστικά που γλιστράνε, ασυντήρητο σύστημα πέδησης, χαλασμένα ή απομονωμένα καλοριφέρ, χωρίς air condition, χωρίς ευθυγράμμιση, με φρένα που τραβάνε μονόπλευρα, αυτοκίνητα που πάνε για service, μόνο όταν μείνουν στον δρόμο. Ο έλεγχος στο ΚΤΕΟ δυστυχώς δεν περιλαμβάνει την καμπίνα του οχήματος, ούτε έλεγχο για κομμένες βίδες στην βάση των καθισμάτων, ή σκουριές και τρύπες στο αμάξωμα ή την καλή λειτουργία των ζωνών ασφαλείας κλπ. Οι συνεχείς διαμαρτυρίες των οδηγών για όλα τα παραπάνω σχετιζόμενα με τη σχολική μεταφορά και οι καταγγελίες τους για την αποκατάσταση των βλαβών και των ελλείψεων, όχι μόνο δεν εισακούονται, αλλά πολλές φορές έχουν ως αποτέλεσμα την απόλυσή τους. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση η οποία επικρατεί στη σχολική μεταφορά, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες των εργαζόμενων, δεν έχει μέχρι σήμερα αντιμετωπιστεί.

Οι, σε κατάσταση απελπισίας και ανέχειας, εργαζόμενοι αυτού του κλάδου, ως ο σημαντικότερος παράγοντας ασφάλειας μέσα σε ένα λεωφορείο, ιδιαίτερα αν αυτό μεταφέρει μικρά παιδιά, αντιδρούν μάχονται και ελπίζουν.

Η Πολιτεία προ των ευθυνών της.

Για την ΟΣΜΕ

Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Θεμιστοκλής Αμπλάς Γεώργιος Γιολδάσης

Κοινοποίηση:

1. Εισαγγελέα Αθηνών

2. Υφυπουργό Μεταφορών

3. Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Μεταφορών

4. Γενική Γραμματέα Υπουργείου Εργασίας

5. ΜΜΕ