Όπου και αν ανήκει κάποιος, πρέπει να αντιδράσει και τις δέκα ημέρες αυτές να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση, ΩΣ ΕΔΩ.
Ο αγώνας και η προσπάθεια μας να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους και να μην κατατεθεί αυτό το νομοσχέδιο, ξεκινά από τον Οκτώβρη. Ο κ. Βρούτσης ήταν έτοιμος να το καταθέσει και από τότε εναντιωθήκαμε και εξηγούσαμε ότι θα είναι καταστροφικό όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και για την ελληνική οικονομία.
Ήδη η ανεργία πριν την πανδημία είχε ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο ανθρώπους και η αγορά εργασίας είχε αποδιοργανωθεί, χωρίς ελέγχους και προστασία. Τίποτα όμως δεν θα είναι ίδιο αν το νομοσχέδιο του κου Χατζηδάκη ψηφισθεί.
Το κύριο συστατικό του είναι η προσπάθεια καταστρατήγησης κάθε έννοια συλλογικότητας. Επιτίθεται σε όλες τις συλλογικές συμβάσεις είτε έμμεσα είτε άμεσα. Θεωρεί εργοδότη και εργαζόμενο ισοδύναμους και επιβάλλει την ατομικότητα σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί καταστήσει ανενεργές και συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν ή υπογράφονται. Δηλαδή στήνει ένα πολλαπλό σύστημα προστασίας του εργοδότη!!!
Αλλάζοντας δε και τη δομή και τη δυνατότητα ελέγχου του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας κλείνει το μάτι στους εργοδότες , να κάνουν ότι θέλουν. Η απλήρωτη και αδήλωτη εργασία θα εκτιναχθούν. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα δεχθούν ένα ακόμη χτύπημα. Η αύξηση του πλαφόν των υπερωριών και η ταυτόχρονη διευθέτηση του ωραρίου, θα εκτοξεύσει την ανεργία. Γιατί δεν είναι μόνο το χαμένο εισόδημα των εργαζομένων, είναι ότι ο εργοδότης πλέον καλύπτεται με λιγότερους υπαλλήλους. Και όχι μόνο δε θα προσλάβει νέους, αλλά θα διώξει και παλιούς.
Γιατί όμως μας αφορά όλους; Γιατί πλέον σχεδόν όλοι οι κλάδοι θα εργάζονται Κυριακές. Χιλιάδες εργαζόμενοι θα εργάζονται όσο, όπου και όπως θέλει ο εργοδότης χωρίς να μπορούν να αρνηθούν. Οι εξάωροι θα μπορούν να έχουν σπαστό ωράριο. Να έρχονται δηλαδή τρεις ώρες το πρωί, τρεις ώρες το απόγευμα. Στην τηλεργασία, με ατομική σύμβαση θα μπορείς να είσαι σε διαθεσιμότητα όλο το 24ωρο. Χωρίς συλλογικές συμβάσεις οι μισθοί θα μειωθούν και έτσι θα πληγούν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και η οικονομία της χώρας. Το έχουμε ξαναζήσει άλλωστε πριν δέκα χρόνια. Υπάρχουν και πολλά άλλα άρθρα σε αυτό το νομοσχέδιο, που υφαίνουν ένα τεράστιο δίκτυο προστασίας των εργοδοτών. Μην τυχόν και ξεφύγει κάτι ή κάποιο δυναμικό σωματείο καταφέρει να προστατεύσει τους εργαζόμενους.
Αυτό το νομοσχέδιο δε διορθώνεται, αποσύρεται. Εμείς θα παλέψουμε να πείσουμε και τον τελευταίο εργαζόμενο και πολίτη αυτής της χώρας, ότι αξίζει να αγωνιστεί να μην περάσει αυτός ο νόμος. Ήδη τα ποσοστά αντίδρασης σε δημοσκοπήσεις είναι πολύ μεγάλα. Θέλει όμως αγώνα, ενότητα και συσπείρωση. Όπου και αν ανήκει κάποιος, πρέπει να αντιδράσει και τις δέκα ημέρες αυτές να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση, ΩΣ ΕΔΩ.
Το κίνημα των φοιτητών, των καλλιτεχνών, των συνδικάτων για τις πορείες, μας έδειξαν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Συμμετοχή και πίστη θέλει. Να μπορούμε να κοιτάζουμε τα νέα παιδιά στα μάτια και να μην τα αποχαιρετάμε για το εξωτερικό.
Ο Γιώργος Μυλωνάς είναι πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών
ieidiseis.gr