Ένα 2ήμερο φεμινιστικό φόρουμ διοργανώθηκε από την Ευρωομάδα της αριστεράς στις Βρυξέλλες, στις 6-8 Μαρτίου με τίτλο Φεμινισμός Χωρίς Σύνορα. (Feminism without Borders). Συμμετείχαν γυναίκες και γυναικείες οργανώσεις από χώρες της Ευρώπης αλλά και από Περού, Εκουαδόρ, Γκάνα. Σταχυολογούμε κάποιες από τις τοποθετήσεις – μαρτυρίες.
Για την διαφορά στις αμοιβές μίλησαν συνδικαλίστριες από τα συνδικάτα
- ACV-CSC Trade Union in Brussels-Hal-Vilvorde, Βέλγιο,
- Comisiones Obreras, Ισπανία
- CGT, Γαλλία
οι οποίες φθάνουν στο 21%. Οι διαφορές στους μισθούς επεκτείνονται μοιραία και στις συντάξεις. Στην Ισπανία μεγάλη φεμινιστική απεργία διοργανώνεται (πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία) για τις 8 Μαρτίου. Στη Γαλλία υπάρχει νομοθεσία που αποκλείει τις εταιρείες που δεν τηρούν τη νομοθεσία για την ισότιμη αντιμετώπιση ανδρών γυναικών από τους διαγωνισμούς για τις προμήθειες του Δημοσίου.
Οι γυναίκες αποτελούν τη πλειοψηφία στις θέσεις εργασίας που χαρακτηρίζονται ως ελαστικές και επισφαλείς (μερική απασχόληση, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, τηλεφωνικά κέντρα), όπως επισημάνθηκε. Μικρή είναι όμως η συμμετοχή των γυναικών και στη διοίκηση των συνδικάτων και επομένως και στις κάθε είδους επιτροπές συλλογικής διαπραγμάτευσης.
Alla Lattner, εργαζόμενη σε ανθρακωρυχείο στην Ουκρανία: Ο μισθός για τις γυναίκες στα ανθρακωρυχεία – για την ίδια εργασία – είναι κάτω του 50% του μισθού των ανδρών, δηλαδή 200 ευρώ/μήνα αντί για 500 ευρώ/μήνα. Το 2017 έγινε απεργία με αίτημα αυξήσεις στους μισθούς. Οι εργοδότες έκαναν πλύση εγκεφάλου στους άντρες συναδέλφους να υπογράψουν συλλογική σύμβαση που να προβλέπει διαφορετικό μισθό για άνδρες και γυναίκες εργαζόμενες. Τελικά η αύξηση δόθηκε μόνο στους άνδρες.
Ines Condori: 300.000 γυναίκες στο Περού εξαναγκάστηκαν σε υποχρεωτική στείρωση, όχι απλά χωρίς τη συναίνεσή τους αλλά εν αγνοία τους. Στο κέντρο υγείας είπαν «έλα να κάνεις μία απολύμανση» και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει περίδεση σαλπίγγων. Εξαιτίας των άθλιων συνθηκών κάτω από τις οποίες έγιναν οι επεμβάσεις ένας απροσδιόριστος αριθμός από αυτές έμειναν ανάπηρες ή πέθαναν. Μία άγνωστη γενοκτονία εκτυλίχθηκε στο Περού τη δεκαετία του ’90 με στόχο κυρίως τις φτωχές οικογένειες των αυτοχθόνων Ινδιάνων. Εν τούτοις τον Δεκέμβριο του 2017 απενεμήθη χάρη στον πρώην πρόεδρο του Περού Αλμπέρτο Φουχιμόρι, ο οποίος εξέτιε ποινή 25 ετών κάθειρξης για διαφθορά και εγκλήματα που καταπάτησαν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η Ευρωομάδα της Αριστεράς (Gue-NGL καταδικάζει απερίφραστα την απόδοση χάρης στον Φουχιμόρι.
Πόπη Μέλλιου: Την εμπειρία της από την αστυνομική βία στο κορμί της περιέγραψε η Πόπη Μέλλιου για την οποία θα καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Στις τραγικές συνθήκες που βιώνουν οι γυναίκες πρόσφυγες είτε στη χώρα από όπου προέρχονται, είτε στη δρόμο της φυγής, είτε στη χώρα άφιξης αναφέρθηκαν οι ομιλήτριες στο πάνελ με θέμα: Gender and Migration (Φύλο και Μετανάστευση). Μεγάλο ποσοστό από αυτές έχουν σημάδια βιασμού ή/και από εξαναγκαστικές αμβλώσεις και βασανιστήρια
. Πολλά θύματα βιασμού δεν γνωρίζουν ότι έχουν την επιλογή να διακόψουν την εγκυμοσύνη. Πολλές αναγκάστηκαν να εκπορνευτούν για να μην πεθάνουν οι ίδιες και οι οικογένειές τους από τη πείνα. Αναφέρθηκαν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στις χώρες και τις περιοχές όπου αποστέλ
λονται ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, τριπλασιάζεται η εξάπλωση της πορνείας, της μαστρωπίας και την πορνογραφίας (!). Θα πρέπει να αρθούν τα νομοθετικά τείχη που υψώνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Οι γυναίκες θύματα γενετήσιας εκμετάλλευσης θα πρέπει παίρνουν άσυλο με γρήγορες διαδικασίες.
Η πορνεία όμως έχει πολλές εκφάνσεις. Στη Νορβηγία γιγαντοαφίσες στο δρόμο διαφημίζουν το νέο είδος πορνείας για νεαρές φοιτήτριες οι οποίες θα μπορούσαν να πληρώσουν τις σπουδές τους κάνοντας το sugar baby για ευκατάστατους κυρίους (!).
Χαιρετισμό απεύθυνε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Περισσότερες πληροφορίες, εικόνες και video, εδώ:
http://www.guengl.eu/news/article/events/feminist-forum-2018