Τις τελευταίες ημέρες γίναμε όλες και όλοι μάρτυρες της κορύφωσης της λανθασμένης αντιμετώπισης της κυβέρνησης στο προσφυγικό. Ακολουθώντας τις διχαστικές λογικές του Βίζενγκραντ, υιοθετεί για την επίλυσή του τη λογική της απομόνωσης των προσφύγων στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου σε κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης, αντίθετα σε οποιαδήποτε αρχή προστασίας των δικαιωμάτων των προσφύγων και των αναγκών των τοπικών κοινωνιών. Μάλιστα προκειμένου να επιβάλει αυτήν την πολιτική επέλεξε τη λύση της «κανονικότητας», με την ακραία αστυνομική βία: μεταφορά διμοιριών ΜΑΤ με ειδικά ναυλωμένα καράβια στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, απρόκλητες επιθέσεις στους κάτοικους, ξύλο, χημικά και κρότου λάμψης που προκάλεσαν μέχρι και φωτιές.
Μετά τις παλινωδίες στη λειτουργία του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και τη διάχυση του ξενοφοβικού λόγου των στελεχών της κυβέρνησης στη βουλή και στα ΜΜΕ, άφησαν την κατάσταση να φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Η κυβέρνηση επέλεξε την τακτική της υπερσυσσώρευσης των προσφύγων σε Λέσβο, Χίο και Σάμο (έχουν φτάσει στους 45.000 ενώ τον Ιούλιο ήταν 15.000) μη δρομολογώντας τη σταδιακή και οργανωμένη μετακίνηση και εγκατάστασή τους στην ενδοχώρα και δημιουργώντας επί της ουσίας «εσωτερικά σύνορα».
Θύματα αυτών των πολιτικών τακτικισμών είναι τόσο οι ίδιοι κάτοικοι των νησιών που έως τώρα σήκωσαν με ανθρωπιστική ευθύνη μεγάλο μέρος από το βάρος του προσφυγικού όσο και οι ίδιοι οι πρόσφυγες που στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες στα ΚΥΤ των νησιών, χωρίς καμία προοπτική μετακίνησης και μετεγκατάστασης.
Η λύση που προκρίνεται από την κυβέρνηση είναι ο αποκλεισμός των προσφύγων στα νησιά και η δημιουργία κλειστών δομών, καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφυπνίζοντας ρατσιστικά και μισαλλόδοξα ένστικτα, και καταδικάζοντας τα νησιά μας κοινωνικά και οικονομικά.
Βασική επιδίωξη πρέπει να είναι η αποσυμφόρηση των νησιών με αναλογική κατανομή των προσφύγων στην ενδοχώρα σε κατάλληλες και αξιοπρεπείς δομές διαβίωσης, ταχεία μετεγκατάστασή τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που επιθυμούν και οι ίδιοι, καθώς και αναθεώρηση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών. Επίσης, πρέπει να ενισχυθούν τα κλιμάκια των επιτροπών ασύλου, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες με σεβασμό πάντα στο Διεθνές Δίκαιο.
Παράλληλα, πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα για τις ευάλωτες ομάδες και κυρίως για τους ανηλίκους:
- Ένταξη όλων των ανηλίκων στο εκπαιδευτικό σύστημα
- Ενίσχυση των Τάξεων Υποδοχής και των ΔΥΕΠ με εκπαιδευτικό προσωπικό
- Επαναφορά του κριτηρίου ευαλωτότητας σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες ανηλίκων
- Ειδική μέριμνα για τα ασυνόδευτα παιδιά και την ασφαλή τους διαβίωση
- Χορήγηση ΑΜΚΑ σε όλους τους πρόσφυγες
Το προσφυγικό πρόβλημα είναι παγκόσμιο και θα συνεχίσει να υφίσταται και να διογκώνεται όσο υφίστανται και οι αιτίες που το προκαλούν: πόλεμοι, οικολογικές καταστροφές, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οικονομική εκμετάλλευση. Το εκπαιδευτικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την ειρήνη, την ισότητα και την αλληλεγγύη των λαών.