Ποιος φοβάται τις διαδηλώσεις

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ποιος φοβάται τις διαδηλώσεις

Τις έντονες αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων έχει ήδη προκαλέσει το νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για τον περιορισμό των συναθροίσεων.

Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων θα τεθεί σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, το οποίο ήδη προκαλεί έντονες αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Δεν αποκλείεται βέβαια, όπως και στην περίπτωση των συλλήψεων στο Κουκάκι της οικογένειας Ινδαρέ, να γυρίσει μπούμερανγκ στην κυβέρνηση, καθώς η συρρίκνωση δημοκρατικών δικαιωμάτων πολιτών, όπως δείχνει το παρελθόν, δεν περνά απαρατήρητη, ειδικά από το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, τη νεολαία.

Για υποκρισία της κυβέρνησης και διαπόμπευση συνδικάτων και απεργών, μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού, έκανε λόγο σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ, υπογραμμίζοντας: «Η ταλαιπωρία στους δρόμους, οι καθυστερήσεις στα μέσα μεταφοράς, η αναδουλειά στα μικρομεσαία εμπορικά καταστήματα οφείλονται στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, τα τελευταία χρόνια, στα μνημόνια και τη δημοσιονομική “κανονικότητα”. Η ίδια πολιτική θέλει τώρα να βάλει στον γύψο τις διαδηλώσεις. Να επιβάλει στην κοινωνία και τους εργαζόμενους σιγή νεκροταφείου».

Αρκετά είναι ήδη τα ψηφίσματα και οι ανακοινώσεις καταγγελίας συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ και βρίσκονται επί ποδός ενόψει της καινούργιας χρονιάς. Το ΠΑΜΕ θεωρεί πως η κυβέρνηση ικανοποιεί τις αξιώσεις του ΣΕΒ και καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις χωρίς καμιά καθυστέρηση να δώσουν αποφασιστικές απαντήσεις.

Φόβος και νόμος

Φόβο διακρίνει στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αναφέροντας το παράδειγμα των κοινωνικών αντιστάσεων στη Γαλλία και στη Χιλή. «Οι δρόμοι κλείνουν κυρίως από τις κρατικές και επιχειρηματικές φιέστες, ενώ τα μαγαζιά υποφέρουν από τη φτώχεια των λαϊκών στρωμάτων που δεν μπορούν να ψωνίσουν ούτε τα στοιχειώδη». Κοινή συνισταμένη στις μέχρι σήμερα αντιδράσεις η πεποίθηση πως «ο λαός θα πει την τελευταία λέξη» και ότι ένας τέτοιος νόμος θα ακυρωθεί στην πράξη.

Υπενθυμίζεται πως το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις προτάσεις για τις δημόσιες συναθροίσεις που είχε παρουσιάσει το 2012 ο τότε δήμαρχος Γιώργος Καμίνης. Ως προς τις ουσιαστικές παρεμβάσεις, εκείνη η πρόταση διέκρινε δύο διαφορετικές αιτίες απαγόρευσης των διαδηλώσεων: την απαγόρευση για λόγους δημόσιας ασφάλειας και την απαγόρευση λόγω σοβαρής απειλής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής συγκεκριμένης περιοχής.

Είναι βέβαια δεδομένο πως το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό έμφραγμα στην πόλη δημιουργείται κυρίως κατά τις δεκάδες επισκέψεις ξένων αξιωματούχων κάθε χρόνο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα μέσα από το 2019 οι επισκέψεις Μέρκελ (Ιανουάριος), Πομπέο (Οκτώβριος) και Σι Τζινπίνγκ (Δεκέμβριος) όπου τουλάχιστον επί δύο 24ωρα απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις, έκλεισαν κεντρικοί σταθμοί του Μετρό, έγιναν αλλαγές σε δρομολόγια του προαστιακού, το κέντρο ήταν απροσπέλαστο και περισσότεροι από 2.000 αστυνομικοί ήταν σε επιφυλακή.

Οσο για το «διαδηλωσόμετρο» είναι αδύνατον βέβαια να ανατρέψει τα νούμερα της ανεργίας, της κακοπληρωμένης εργασίας ή του κλεισίματος δεκάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων όπως και την αραιή συχνότητα των δρομολογίων του Μετρό.

Εξάλλου το δικαίωμα της συνάθροισης κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Ελληνικού Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και συνίσταται στο δικαίωμα των προσώπων να καθορίζουν ελεύθερα τον τόπο, τον χρόνο, το είδος και το περιεχόμενο της διαδήλωσης.

Αυτό το δικαίωμα επιχειρείται να τεθεί υπό αμφισβήτηση ήδη από τον πρώτο χρόνο της Μεταπολίτευσης. Το 2006, ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξεως Βύρων Πολύδωρας επιχείρησε να πάρει πάνω του την υπόθεση. Ομως η πρωτοβουλία ανήκε στον πρόεδρο του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνο Μίχαλο. Ο ίδιος είχε ζητήσει τότε, μεταξύ άλλων, σε ημερίδα στην οποία αρνήθηκαν να συμμετάσχουν ο Αλ. Τσίπρας και ο Σπ. Χαλβατζής, έγγραφη άδεια της Αστυνομίας 5 μέρες πριν από τη διεξαγωγή της διαδήλωσης, και περιορισμό σε μία λωρίδα όλων των διαδηλώσεων πλην εκείνων της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της Πρωτομαγιάς και του Πολυτεχνείου.

Τον Φεβρουάριο του 2019 ο κ. Μίχαλος επικρότησε τη θέση του τότε υποψήφιου δημάρχου Κ. Μπακογιάννη για περιορισμό των διαδηλώσεων μιλώντας για «ιδιότυπη ανοχή σε περιστατικά επιθέσεων σε επιχειρήσεις και καταστήματα», συνδέοντας τις επιθέσεις με τις διαδηλώσεις.

ΠΗΓΗ:efsyn – Κώστας Ζαφειρόπουλος