ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ…

Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.

Δε φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν’ η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί – Αδελφοί Κατσιμίχα

Αγαπητή συναδέλφισσα, αγαπητέ συνάδελφε,

Την Πέμπτη έχουμε ΑΠΕΡΓΙΑ. ΟΛΟΙ!

Ενδεχομένως να αντιτάξεις το νόμιμο δικαίωμά σου στην εργασία. Σκέψου! Αυτό το ίδιο δικαίωμα η Διοίκηση της Τράπεζας αποστερεί παράτυπα, καταρχήν σε 24 συναδέλφους μας.

Καταπατώντας την κλαδική σύμβαση και την έγγραφη συμφωνία, που αμφότερες φέρουν την υπογραφή της.

Μα τους έγιναν εναλλακτικές προτάσεις, θα σπεύσουν τα παπαγαλάκια να σε διαβεβαιώσουν.

Το να βρεθείς με το μαχαίρι στο λαιμό – μετά από 20 ή 25 χρόνια εργασίας, ενώ έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις σε εθελοντική βάση την παραμονή σου στο φυσικό σου χώρο, την Τράπεζα – προφανώς και δεν είναι εναλλακτική. Όπως δεν είναι η … «εθελούσια», οι προσχηματικές προτάσεις για εργασία εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας σου ή η απασχόληση σε callcenter (PDS), αφού προηγηθεί παραίτηση και επαναπρόσληψη, με τελείως διαφορετικούς όρους εργασίας και έχοντας απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του τραπεζοϋπαλλήλου.

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι 24 συνάδελφοί μας;Υπέπεσαν σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα, ήταν ανεπαρκείς στην εργασία τους ή μειωμένης υπηρεσιακής απόδοσης;

Το ακριβώς αντίθετο! Άριστοι στην εργασία και τις αξιολογήσεις τους, άοκνοι κωπηλάτες στην άλλοτε … «ναυαρχίδα» της Τράπεζας, πλήρεις τυπικών προσόντων (με πτυχία και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών), πολυετή εμπειρία στο αντικείμενό τους, με ηθικές ανταμοιβές στο βιογραφικό τους αλλά και οικονομικές βραβεύσεις (bonus) για την επίτευξη στόχων.

Πριν, λοιπόν, βιαστείς να προσπεράσεις την Απεργία της Πέμπτης, για το ψωμί του συναδέλφου σου και όχι το παντεσπάνι των στελεχών της Διοίκησης, σκέψου:

αρκεί το να είσαι καλός στη δουλειά σου για να σου εξασφαλίσει και την επόμενη μέρα στην Τράπεζα;Υπάρχει ενδεχομένως κάποιος που συμμερίζεται αυτήν την ψευδαίσθηση;

Αν τώρα δεν υψώσουμε ανάχωμα στα σχέδια για περαιτέρω συρρίκνωση του δικτύου των καταστημάτων και ενδεχόμενη νέα απόσχιση υπηρεσιών, η επόμενη πρόκληση θα αφορά ΕΜΑΣ.

με το να μην απεργείς ή ακόμη με το να περιμένεις υπομονετικά πότε θα φύγουν αυτοί οι … «ενοχλητικοί» συνδικαλιστές, που περιφρουρούν και το δικό σου δικαίωμα στην εργασία, για να τρέξεις και να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου, ευελπιστώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα αναγνωριστεί η προσφορά και η δέσμευσή σου στον Οργανισμό, για ένα πράγμα μπορούμε να σε διαβεβαιώσουμε.

Το να προστρέχεις στην υπηρεσία σου από τα ξημερώματα, πολύ πριν την έναρξη του νομίμου ωραρίου εργασίας, το οποίο η συλλογική δράση κατόρθωσε να στο περιφρουρήσει μετά από διαρκείς καταστρατηγήσεις ετών, δεν πρόκειται δυστυχώς να σου εξασφαλίσει κανενός είδους ασυλία. Ο αγώνας μας δεν αφορά κάποιο κακόγουστο … «realityshow». Αφορά το δικαίωμα των συναδέλφων μας και το δικό σου στην αξιοπρεπή εργασία. Σκέψου ότι ενδεχομένως να είσαι ΕΣΥ, ένας από αυτούς που την επόμενη φορά θα επιζητεί τη στήριξη και συμπαράσταση των υπολοίπων.

με το να βλέπεις παθητικά την απόπειρα της Διοίκησης να φιμώσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη συνδικαλιστική δράση, εμποδίζοντας την πρόσβαση των εκπροσώπων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και αξιώνοντας ρόλο … «χωροφύλακα» από τους συναδέλφους μας Διευθυντές των καταστημάτων, σκέψου ότι στόχος δεν είναι οι συνδικαλιστές.

Στόχος είναι εντέλει η περιθωριοποίηση και κατάργηση της συλλογικής εκπροσώπησης, που μοιραία σηματοδοτεί και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Αν πάλι, τέλος, έστω και ανθρώπινα σκεπτόμενος, έχεις απέναντί σου μία Διοίκηση, που μέχρι στιγμής δύο (2) φορές παραμονές Χριστουγέννων δεν διστάζει να πετάξει εργαζόμενους στο δρόμο, τότε σκέψου πριν προσπεράσεις αυτήν την Απεργία, μήπως είσαι ΕΣΥ ο επόμενος στόχος.

Γιατί στην … Agenda μπορεί την επόμενη μέρα να βρίσκεται το δικό σου κατάστημα, η δική σου υπηρεσία.

Κλείνοντας, παραφράζουμε το γνωστό ποίημα « Πρώτα ήρθαν … », του Γερμανού αντιναζιστή πάστορα Μάρτιν Νιμέλερ:

«Πρώτα ήρθαν για τους φύλακες, αλλά δεν μίλησα

Γιατί δεν ήμουν φύλακας,

Μετά ήρθαν για τις καθαρίστριες, αλλά δεν μίλησα

Γιατί δεν ήμουν καθαρίστρια,

Μετά ήρθαν για τους εργαζόμενους στο RBU, αλλά δεν μίλησα

Γιατί δεν ήμουν εργαζόμενος στο RBU,

Μετά αποπειράθηκαν να φιμώσουν τους συνδικαλιστές, αλλά δεν μίλησα,

Γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής,

Μετά ήρθαν για μένα, αλλά δεν υπήρχε κανείς για να διαμαρτυρηθεί».

Δεν μένουμε μόνοι, δεν θα αφήσουμε μόνους τους συναδέλφους μας. Γιατί οι λύκοι γεύτηκαν ήδη από το αίμα μας και οι ορέξεις τους άνοιξαν για τα καλά…

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ 24 ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ πρ. RBU

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Μπεμπένης Εμμανουήλ Γοίλιας Ισίδωρος