37ο συνέδριο ΓΣΕΕ: διάλυση, κατρακύλα, χρεωκοπία

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο 37ο συνέδριο ΓΣΕΕ: διάλυση, κατρακύλα, χρεωκοπία

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου*

Ματαιώνεται  οπως διαφαίνεται το συνέδριο της ΓΣΕΕ εν μέσω προπηλακισμών,κραυγών και αλληλοκατηγοριών.

Δεν μένει πλέον καμία αμφιβολία στους εργαζόμενους ότι αυτή η μορφή οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος είναι νεκρή. Αυτές τις ημέρες γίνεται πλέον η νεκροψία της ΓΣΕΕ, με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που ευθύνονται σε μέγιστο βαθμό για αυτό το αποτέλεσμα να επιρρίπτουν τις ευθύνες για τα αίτια θανάτου η μία στην άλλη.

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε το κατρακύλισμα και τη χρεωκοπία του συνδικαλιστικού κινήματος. Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει ότι και αυτό το συνέδριο της ΓΣΕΕ είναι φιάσκο και παρωδία όπως όλη την τελευταία δεκαετία.

Τα γεγονότα με τους καμικάζι διαμαρτυρόμενους που εκτυλίσσονται στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε μεμονωμένα, ούτε κεραυνός εν αιθρία. Περνάμε σε νέα φάση και τυπικής οργανωτικής διάσπασης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Αποκαλύπτουν και πιστοποιούν την βαθιά κρίση και σήψη σ’ολόκληρο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από τα πάνω μέχρι τα κάτω, που διαμορφώθηκε χέρι -χέρι με το πολιτικό σύστημα  της διαφθοράς, της αρπαχτής  και των πελατειακών σχέσεων για δεκαετίες .

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα όχι μόνο διασπάστηκε σε μηχανισμούς συμφερόντων – εργοδοτικών, κρατικοδίαιτων, κομματικών κ.τ.λ. – αλλά καταργήθηκε ουσιαστικά ως θεσμική κοινωνική οργάνωση με στοιχειώδη δημοκρατική λειτουργία με ευθύνη και της αριστεράς σε όλες της τις εκφράσεις.ΓΣΕΕ3

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ  που σήμερα παρουσιάζονται ως αρχάγγελοι – καμικάζι της ταξικότητας  και της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης έχουν την κύρια ευθύνη για την διάσπαση, την απαξίωση και τη διάλυση των συνδικάτων με διαδικασίες υποταγής, νόθευσης και έλεγχου της όποιας λειτουργίας τους ως συλλογικές κοινωνικές οργανώσεις της εργατικής τάξης. Ενώ οι υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς είτε ακολουθούσαν τις επιλογές του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, είτε αγνοούσαν και σνόμπαραν την ύπαρξη και τη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος λειτουργώντας με τη λογική της ανάθεσης μετά το 2015 στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις.

Η κατάσταση  αποπνέει μπόχα και δυσωδία, νοθεία και παραχάραξη της πραγματικής αντιπροσώπευσης των εργαζομένων.

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ με όρους μαύρου χρήματος διαμόρφωσαν, συντήρησαν και συντηρούν ακόμα και σήμερα το σύστημα της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ που εκπροσωπεί λιγότερο από το 15% του συνόλου των εργαζόμενων, διευθυντές, προϊσταμένους, εργοδηγούς, εργολάβους, επαγγελματίες, κομματικούς κομισάριους και την προνομιούχα πελατεία τους.

Η  ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε την εργασία και την εργατική τάξη, αλλά αποτέλεσε και αποτελεί το μακρύ χέρι των δανειστών και του νεοφιλελευθερισμού για συνολικότερες ανατροπές του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας σε βάρος  των δυνάμεων της παραγωγικής εργασίας που βιώνουμε ιδιαίτερα τα χρόνια της κρίσης.

Η ΓΣΕΕ προχωρά αναμφίβολα σ’ ένα απολύτως νόθο και αντιδημοκρατικό συνέδριο και ως τέτοιο πρέπει να καταγγελθεί. Όμως αυτό δεν μπορεί να είναι άλλοθι για ένα παραπέρα βάθεμα και νομιμοποίηση της διάσπασης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ο εκδημοκρατισμός και ο ταξικός προσανατολισμός του, δεν είναι ζήτημα ξεκομμένο από την βάση της εργατικής τάξης από έξω και από τα πάνω, αλλά καθημερινής δουλειάς στην υπεράσπιση των αξιών της εργασίας, της δημοκρατίας, της μαζικότητας και της ενότητας του.

Διεκδίκηση και απαίτηση από τη κυβέρνηση ενός νέου θεσμικού πλαισίου για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα προκύψει μετά από μια πλατιά και σε βάθος συζήτηση με τις ζωντανές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με βασικές κατευθύνσεις:

  • Την διασφάλιση της ενότητας, της μαζικότητας, της ταξικής αυτονομίας και αυτοτέλειας των οργανώσεων και των συνδικαλιστικών οργάνων.
  • Θα διασφαλίζει σε κάθε επίπεδο συνδικαλιστικής εκπροσώπησης και τον αντίστοιχο κοινωνικοπολιτικό τους ρόλο
  • Θα περιέχει και θα κατοχυρώνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων στη βάση των σημερινών αναγκών της εργατικής τάξης και της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης .

* Γιώργος Παπασπυρόπουλος, αντιπρόσωπος στο 37 συνέδριο της ΓΣΕΕ, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πάτρας

Αναδημοσίευση από : eamgr.wordpress.com/